Lieve mensen,

 

Deze week wordt Stille Week genoemd. Wij bereiden ons voor op Pasen. Dat kun je misschien wel het beste doen door stil te worden. Maar dat valt nog niet mee: stil worden. Voor mij ook niet. Er moet van alles worden gedaan en de diensten komen eraan. Toch is het goed om momenten van aandacht te vinden. Aandacht voor het lijden en sterven van Jezus voor de schuld van de wereld. Zijn sterven voor mij. Ik begrijp natuurlijk ook goed dat je niet niks kunt doen, maar er zijn altijd momenten dat je wel stil kunt worden: de televisie eens uitlaten en een goed boek lezen, het lijdensverhaal horen of lezen, iets lekkers laten staan, de laptop eens dichtklappen, je klep houden en samen stil worden in de kerk. Ook in de kerk niet te veel bombarie. Het mag anders zijn, want we willen die schokkende gebeurtenis op ons in laten werken en wat het betekent dat de Zoon van God stierf aan een kruis. Daar word je toch stil van…

De Stille Week begon met zondag Palmpasen. Twee geluiden klinken in onze oren ‘Hosanna’ en ‘Kruisig Hem’. Toch is de Stille Week geen sombere week. Als we bij het lijdensverhaal voor ogen blijven houden dat de liefde van God sterker is dan de dood, dan geeft ons dat een dankbaar gevoel. Het geeft ons uitzicht over de dood heen en ook ons eigen lijden heeft een grens want Jezus is overwinnaar.

Ik houd het nu ook maar kort in het teken van de Stille Week en sluit graag af met een paar mooie woorden uit een lied

Ga met God en Hij zal met je zijn: in zijn liefde je bewaren,
in de dood je leven sparen.
Ga met God en Hij zal met je zijn.

Ik wens u een liefdevolle Stille Week. ds. Wouter