Lieve mensen,

We zijn weer ‘katloos’. Gisteren, nota bene, op wereld dierendag is onze poes doodgegaan. Ze was al een dag of vijf ziek. Het werd al maar erger en we hebben er bij de dierenarts nog het een en ander aan vertimmerd, maar het mocht niet meer baten. Ik kan u zeggen dat we er allemaal door van slag waren. Misschien vind je het wat overdreven en te sentimenteel, maar echt je gaat wennen en houden van zo’n diertje. Ze was immers lief en aanhankelijk. Met een kleine plechtigheid hebben we haar begraven in de tuin. Mijn moeder had het al gehoord via mijn zus en zei nuchter: einde kat! Ja, zo is het maar net. Ik ben benieuwd hoe lang de ‘katloze’ periode gaat duren. Mijn zus heeft er al weer een in de aanbieding. Maar goed het is geen handelswaar en het gesprek hierover is thuis nog niet beslecht. We zullen zien.

Afgelopen donderdag en vrijdag was ik ‘uit’ voor studie. Het was de eerste tweedaagse in het kader van de training Geestelijk Leiderschap. Intensief was het wel, maar ook inspirerend. De inleidster was gepromoveerd in de mystagogie. Dit betekent: inwijding in het geheim. De oude kerk was er zeer vertrouwd mee. De geloofsleerlingen werden ingewijd in de geheimen van het geloof in de Enige God. Naast de theoretische verdieping hebben we ons deze twee dagen bezig gehouden met vragen als: hoe ben ik zelf ingewijd in het geloof? Hoe is het zaad van het evangelie in mijn leven gezaaid en hoe mag ik nu zelf zaaien op de plaats waar ik sta? En natuurlijk de vraag: Hoe kan ik een beter geestelijk leider worden? Om verder te groeien, moesten we zelf concrete leerdoelen formuleren en in de komende maanden hiermee aan de slag gaan. Ook heeft iedereen een ‘Buddy” of een maatje gekregen om ook buiten de studiedagen mee in contact te blijven. We waren op het terrein van een klooster. Hier wonen nog een aantal nonnen. Vier maal per dag hielden zij een getijdedienst. Wij waren hierbij aanwezig. Ik heb ervaren dat het goed is om werk en studie te onderbreken om te zingen, bijbel te lezen en stil te worden. Goed, maar het lijkt me ook wel een beetje saai als je dat week in, week uit doet.

Gisteren waren we in de geloofsgemeenschap Kaleb in het plaatsje Warmond dichtbij Leiden. Het is de gemeente van Wilfred van Rijn die hier ook regelmatig spreekt. We vierden samen het Heilig Avondmaal en beleefden een fijne en bemoedigende dienst. Wilfred heeft bij mij de ziekenzalving gedaan en het was emotioneel en bijzonder om hem en zijn vrouw weer te ontmoeten.

In onze gemeente zijn op dit moment veel zorgen. Mensen zijn erg ziek, hebben een ernstig ongeluk gehad of een traumatische ervaring. Ook zijn er zorgen in relaties en op geestelijk vlak. We hoeven niet alles te weten om toch te kunnen bidden en aandachtig aanwezig te zijn voor de ander. Let op het belang van de ander en bid voor elk-ander. Vraag God om je te laten zien wie je liefde en vriendschap nodig hebben. Hij zal ze je tonen op jouw weg.

Ik wil u graag de volgende bijbeltekst meegeven: Waar je schat is, daar zal ook je hart zijn. Matt. 6: 21

Heb een goede week onder de zegen van de Levende Hartelijke groet ds. Wouter