Ruim tweeeneenhalf miljoen mensen keken gisterenavond naar de halve finale van Heel Holland Bakt. Alleen het journaal en studiosport deden het iets beter als het gaat om de kijkcijfers. Heel Holland Bakt is een gezellig programma om naar te kijken. De jury is oké en brandt zelden iemand af. Dat is wel mooi. Verder is het gewoon een onschuldig programma waar je gerust met het hele gezin naar kan kijken. Een verademing temidden van zoveel pulp en ellende op de televisie. Het programma leent zich goed voor woordgrappen op de sociale media. Zo kwam ik tegen: ‘Wat ruikt het Muffin de keuken.’ Of: ‘Wat gebeurde er? Ik cake even niet.’ Maar goed het een deeglijk programma helaas zonder de lekkere geuren en als we willen proeven, mogen we zelf aan de slag. Ik vind het ook wel aardig om op vrijdagavond te kijken naar de Voice of Holland. Ik blijf er niet voor thuis, maar de verhalen en de motivaties van de kandidaten zijn soms ontroerend of gewoon schattig. De jury van dit programma is ook oké, hoewel ik niet van elk jurylid even gecharmeerd ben. Maar goed dat zegt verder niet zoveel. Iemand kan net een beetje in je allergie-zone verkeren en dan heb je dat vervelende gevoel en de neiging om negatieve uitlatingen te doen.

Afgelopen vrijdagavond had de Voice of Holland de meeste kijkers. Er keken zelfs meer mensen naar dan naar het journaal. Bij ons kwam er niet zoveel van. Ons vooruitzicht was nog leuker. We zaten immers te wachten op mijn zus van de katten. En u raadt het wellicht al. Ze kwam niet alleen. Ditmaal had ze twee jonge poezen bij zich. En echt ze zijn om op te vreten. Morgen zijn ze precies tien weken en u weet wel hoe actief en lief ze dan zijn. We houden beide zusjes en noemen ze naar hun kleur: Snowy en Misty. Het is jammer dat ik op deze site geen foto kan plaatsen anders had ik dat zeker gedaan. De ‘katloze’ periode was van korte duur.

En gisterenavond kwam er ook niet van om mee te kijken naar Heel Holland bakt. Ik wilde graag het boek over Nelson Mandela uitlezen. Het is bijna gelukt. In dit boek word ik meegenomen op een reis naar de geestelijke belevingen van Mandela. Het is een openhartig verslag met vele persoonlijke ervaringen uit het leven van de hoofdpersoon. Het gaat over leiderschap, moed, zelfvertrouwen en omgaan met mensen. Een klein citaat uit het hoofdstuk ‘Het goede in anderen zien’: “Mandela kiest ervoor om ‘verder’ te kijken dan alleen het negatieve. Hij heeft hier twee redenen voor: hij ziet intuïtief het goede in de mens, en verstandelijk gezien gelooft hij dat het zien van het goede in de mens mogelijk tot gevolg heeft dat het hem feitelijk tot een beter mens maakt. Als je meer van mensen verwacht -of het nu collega’s of gezinsleden zijn- zullen zij vaak meer bijdragen.” Ik vind dit een mooie uitdaging. Wij zien vaak de negatieve kanten of eigenschappen van de ander, maar dat is maar één zijde van de mens. Soms horen die negatieve eigenschappen bij een rol die ze spelen of zijn ze een gevolg van kwetsuren of afwijzing.

Jezus benoemde het kwaad als kwaad en de zonde als zonde. Maar Hij liet de mens er niet mee samenvallen. Ik sluit af met een woord van Jezus uit Johannes 8. Hij laat de zonde de zonde, maar spreekt de mens aan op zijn mogelijk om het goed naar boven te halen en niet te kiezen voor de zonde.

Jezus richtte zich op en vroeg haar: ‘Waar zijn ze? Heeft niemand u veroordeeld?’ ‘Niemand, heer,’ zei ze. ‘Ik veroordeel u ook niet,’ zei Jezus. ‘Ga naar huis, en zondig vanaf nu niet meer.’

Heb een goede week onder de zegen van de Levende Hartelijke groet ds. Wouter