Vroeger hield ik erg van snelheid. Toen ik zestien was, had ik een Kreidler RMC met een 50 cc motorblok met kickstarter. Een rijbewijs had je niet nodig, als je maar zestien was, dan was het goed. De Kreidler was echt stoer en het ding liep schuw hard. Op een zondagochtend ben ik toen, na een korte achtervolging door de politie aangehouden en werd de brommer in beslag genomen. Ik was op weg naar de kerk, dus dat was nog niet zo slecht. Het kostte me allemaal veel geld en mijn vriendin had het er ook niet op. Later ben ik een BMW 2002 sport gaan rijden. Dat was een stoere wagen met zeer brede sloffen (banden) en stabilisatie spoilers. Maar goed, nu moet het allemaal wat rustiger aan en schrik ik soms hoe hard een brommer je voorbij kan komen. Heb ik dat ook gedaan? Ja, dus. Gelukkig liep het altijd goed af. 

Zeventien jaar geleden kochten wij een nette dames- en herenfiets van een bekend merk. We hebben er veel recreatieve tochtjes mee gemaakt langs de Afgedamde Maas en door het mooie Land van Heusen en Altena. Even samen op de fiets naar Woudrichem, naar het mooie Uitwijk of Heusden. Maar ik heb de fiets toch ook vooral gebruikt om pastorale bezoeken af te leggen. De fiets van mijn vrouw werd regelmatig door de kinderen gebruikt. Wanneer de band van hun eigen fiets lekstond was dat de meest eenvoudige oplossing. Die van mij lieten ze netjes staan. Dat was dan weer het voordeel van frame maat 61. Ook in de Lopikerwaard hebben we nog veel plezier gehad van de ondertussen sterk verouderde fietsen. Nu vonden we dat het tijd was om eens naar iets anders om te zien. Het zijn, jawel, elektrische fietsen geworden. Ik wilde er natuurlijk niet aan. Dat is iets voor oude mensen en daar behoren wij nog lang niet toe, ha, ha! Eerst hebben we een aantal keren gehuurd om het eens uit te proberen. En lieve mensen, dat moet je eigenlijk niet doen, want dan ben je zomaar verkocht. Toch hield ik het nog tegen en zei: we kunnen voor die paar keer per jaar dat we echt ver willen fietsen toch gewoon een dag een e-bike huren. Ik ben namelijk wel een beetje zuinig en vind iets nieuws niet zo snel nodig. Maar goed, om een lang verhaal kort te maken: we hebben ze gekocht, dus wanneer u ons binnenkort langs ziet zoeven dan hoeft u niet vreemd op te kijken. Straks hebben we een paar weken vrijaf en gaan we lekker fietsen. De actieradius zal nu beduidend groter zijn dan eerder. Zomaar een middag op de fiets naar de Reeuwijkse Plassen of naar Gorinchem behoort nu tot de mogelijkheden. En…. op de fiets, vervuil je niets!

We kochten géén speed pedelec. Dat is een elektrische fiets waar je 45 kilometer per uur mee kan rijden. Bovendien mag deze fiets niet op het fietspad en moet je een helm op. Dat laatste zou voor mij ook een probleem zijn. Waar vind ik een passende helm? Nee, wij houden het bij de in snelheid begrensde fiets, lekker braaf en burgerlijk op een elektrische fiets van Nederlandse bodem. Veel sneller dan 25 kilometer per uur hoeft voor mij ook niet. Dan gaat al het moois ook aan je neus voorbij. Wat kan een mens veranderen!

Voorlopig is dit even mijn laatste blog. Voor de maand juli heb ik mensen uit gemeente gevraagd om een ‘gastblog’ te schrijven. Juli telt dit jaar vijf maandagen. Dus vijf schrijvers. Maandag 3 juli Jan Spier, 10 juli Geert en Els Hoeke, 17 juli Judith Bijman, 24 juli Cor en Bertha Rijneveld en 31 juli Ad Duijm.  Blijft u vooral lezen. Ik ben erg benieuwd naar hun bijdragen. Mijn volgende blog hoop ik weer te schrijven op maandag 7 augustus.

Ik wens u allen een fijne zomermaand toe.

Graag geef ik u een paar woorden mee uit Psalm 121

De Heer behoedt je voor alle kwaad,

Hij waakt over je leven, de Heer houdt de wacht

over je gaan en je komen van nu tot in eeuwigheid.

ds. Wouter Schraven