Ze zat in een rolstoel. Ik boog naar haar toe en raakte even haar hand aan. Wie bent u? Zo vroeg de vrouw. Zojuist had ik meer dan een uur voor haar gestaan. Ik ben de predikant van vanmorgen zei ik tegen haar. Blijkbaar begreep ze het en hield mijn hand vast om die voorlopig niet meer los te laten. ‘Ik zie niets meer en ik hoor niets meer, maar ik kom zo graag in de kerk.’ De vrouw straalde als een ouderwets gloeilampje. Ze bleef op een aangename manier vertellen over haar geloof. De mensen achter haar toonden zich niet verstoord. Terugrijdend door het mooie polderlandschap dacht ik nog wat na over deze bijzondere ontmoeting. Het was een klein moment van grote waarde. Ik probeerde me voor te stellen hoe het moet zijn om eerst ’s morgens opgehaald te worden in een rolstoel en alles wat er al aan vooraf is gegaan. Dan in de kerk te zijn zonder iets te horen of te zien en weer terug te komen in, waarschijnlijk, een zorgcentrum. Hoe voelt ze het verschil? Hoe merkt ze dat ze niet in de gemeenschappelijke zaal van het verpleeghuis is, maar in de kerk? En vooral, wat beleeft ze dan? Hoe dan ook, ze vond het fijn om in de kerk te zijn temidden van gelovige mensen. Wellicht had ze eigen beelden van vroeger en visioenen van Boven op haar netvlies. Misschien hoorde ze af en toe een toon van het orgel en ervoer ze de heilige ruimte. Ik vond het een mooie aanvulling op de preek die ze niet gehoord heeft. Die ging over ‘lopen over het water’. Het heilige gebeurt altijd onverwacht.

In onze krant stond vanmorgen een aardig artikel over ‘de eerste indruk’. De eerste indruk komt tot stand in 5-7 seconden en is bij de meeste mensen voor het grootste deel gebaseerd op het visuele aspect, dus alles wat je met je oog kunt waarnemen. Bij een eerste indruk doet slechts 7% ertoe wat je zegt. De overige 93% van hoe je overkomt, wordt bepaald door non-verbale communicatie. Die eerste indruk is dus vaak beslissend en vormt dan de basis waarop mensen verder beoordeeld worden. De eerste indruk die je van iemand hebt, kun je niet uitschakelen en is ook niet verkeerd, maar alles hiervan af laten hangen wel. Karen Stegers-Jager, werkzaam aan de medische faculteit van de Erasmus Universiteit houdt er vanavond een lezing over getiteld ‘hoe fataal is de eerste indruk?’. Zij stelt dat die eerste momenten lang niet alles zeggen over iemand. Het is maar een eerste indruk. Je kan er naast zitten en het zou toch wel eerlijk zijn om wat langer met mensen te praten voordat je keuzes maakt in selectieprocedures en het geven van kansen. Ik dacht weer even aan de mevrouw van gisterenmorgen. Wat was mijn eerste indruk? Toen ik wat langer naar haar keek en luisterde ontdekte ik een schoonheid voorbij horen en zien.

Wellicht is het een mooie oefening voor jou vandaag om niet geheel op je eerste indruk af te gaan. Geef de ander de kans om iets meer van zichzelf te laten zien en bouw je mening niet verder uit op basis van jouw eerste indruk. Dat is een listige zaak en vraagt om aandacht en bezinning. Jezus was daar volgens mij goed in. Ik denk dan aan de rijke jonge man die bij Hem kwam. Jezus zal ook een eerste indruk van hem hebben gehad, maar Hij ziet verder. Voordat Jezus de jonge man een advies geeft, staat er zo treffend: En Jezus keek hem aan en had hem lief.

Socrates heeft gezegd ‘Je ziet de dingen niet zoals ze zijn, je ziet de dingen zoals je bent’.  Ik sluit dan graag af met een kleine variatie hierop ‘Je ziet de mensen niet zoals ze zijn, je ziet de mensen zoals je bent’.

Fijne week onder de zegen van de Heer.

Ds. Wouter