De bijbel-app YouVersion is wereldwijd op ruim 350 miljoen telefoons geïnstalleerd. Ik heb hem ook. Wat mij betreft is het een gebruiksvriendelijke App waarop je bijbelverhalen en teksten kan lezen in vele vertalingen. Tegenwoordig wordt alles geregistreerd dus ook hoe vaak bijbelteksten door de gebruikers worden gemarkeerd. Dit jaar waren dat er tot nu toe al 1700 miljoen. De beheerder van de App kan ook zien welke bijbeltekst er op dit moment het meest populair is. Hier blijkt ook maar weer eens dat alles wat je wat waar en waar je geweest bent, wordt vastgelegd. Onze krant wist vanmorgen te vertellen dat in Nederland, de Verenigde Staten, Frankrijk, Italië en Spanje Jesaja 41: 10 met stip bovenaan staat. En wat staat daar dan te lezen? Welnu dat is het volgende: ‘Wees niet bang, want ik ben bij je, vrees niet, want ik ben je God. Ik zal je sterken, ik zal je helpen, je steunen, met mijn onoverwinnelijke rechterhand’. Dat zijn mooie en bemoedigende woorden. Blijkbaar zijn er veel mensen die de oude woorden actueel genoeg vinden om een speciaal plekje te geven in hun telefoon. Woorden om niet te vergeten. Ze passen ook wel mooi in de tijd van Advent. De engel zegt ook tegen Maria en tegen de herders in het veld dat ze niet bang moeten zijn want de Immanuël, de ‘God met ons’ wordt geboren.

Eerlijk gezegd dacht ik niet direct aan de strekking van deze populaire bijbeltekst toen ik afgelopen week ineens met pech langs de weg stond. In plaats van aan de tekst te denken, belde ik de wegenwacht. Wat was er aan de hand? Na een bezoekje startte ik de heilige koe, gaf gas, maar deze bleef netjes staan. De auto wilde voor- noch achteruit. Wat doe ik verkeerd, was mijn eerste gedachte. Hij stond nog op de handrem en wat ik ook probeerde, de handrem bleef geblokkeerd. Vroeger hadden alle auto’s een handrem die je omhoog trok en dan was het gepiept. Deed je hem weer naar beneden, dan kon je weer rijden. De handrem had je nodig voor de gevreesde ‘hellingproef’. Tegenwoordig gaat het, tenminste in onze auto, en die is niet eens zo jong, elektrisch. De mevrouw van de wegenwacht vroeg naar mijn gegevens en vertelde dat ze hulp zou inroepen van een van de beroemde gele garages op wielen. Toen ze vroeg waar ik stond, wist zij te vertellen dat ik dicht bij huis was en dat dit niet onder de dekking viel. Ik raakte geïrriteerd, niet netjes natuurlijk, maar dat heb je als je de bijbeltekst uit het oog verliest en als iemand mij vertelt wat ik zelf ook al wel wist, namelijk dat ik dicht bij huis was. Ik werd moe noch mat haar uit te leggen dat ik al meer dan dertig jaar lid was en bijna nooit een beroep had gedaan op de gele brigade, enzovoort. Eigenlijk had ik haar moeten vertellen dat ik ook nog reclame maak voor haar organisatie middels een originele gele praatpaal in de tuin. Maar goed dat zal ook niet geholpen hebben. Ik stond in mijn eigen woonplaats en wanneer je die extra dekking niet hebt dan betaal je vijftig euro voorrijkosten en moet je voor het volgende jaar gelijk deze services afsluiten. Ik wilde graag vooruit, dus hield me verder rustig. De wegenwacht was er snel en het halve dorp wist al even snel dat de dominee pech met de auto had. Een alleraardigste man hielp me en wist te melden dat op beide achterwielen een kleine motor zit om de wielen in parkeerstand te zetten. Die aan de rechterkant was volgens hem stuk. Het was nog een hele klus en tot overmaat van ramp begon het ook nog te regenen. Ik haalde thuis koffie met een koek voor de beste man. Iemand fietste voorbij en riep ‘zal ik een slijptol halen dominee’. Toen was ik erbij. Bij de kapotte motor van het rechterachterwiel ontstond een mooi gesprek over geloof. Hij zag ook overeenkomsten tussen mijn beroep en dat van hem: naar mensen met pech gaan. En, zo vertelde hij verder, ‘wanneer mensen met pech langs de snelweg staan, bel ik Rijkswaterstaat en vraag om op het matrixbord boven de weg een rood kruis te plaatsen. Want je moet wel veilig staan. Zo is het toch immers ook met het kruis van het geloof’ zo sprak hij verder. Na een dik uur gaven we elkaar de hand en ik kon in ieder geval weer naar de garage rijden voor verdere reparatie.

We bevinden ons in de laatste volle week voor kerst. Een mooie tijd van voorbereiding en verwachting. Ik ervaar het ook als een gezellige tijd van ontmoeting en verwondering. Morgenavond, 18 december Volkskerstzang in de Hervormde kerk op het dorp en vrijdagavond Kerst op het plein, dan kinderkerstfeest, kerstnachtdiensten, kerstmorgen etc. ik zie er naar uit.

Wij trekken in een lange stoet

op weg naar Betlehem,

wij gaan uw koning tegemoet,

o stad Jeruzalem!

Gezegend die zijn komst begroet 

en knielen wil voor Hem!

Wij loven U, koning en Heer,

koning en Heer,

Wij loven U, koning en Heer!

Fijne week onder de zegen van de Heer.

ds. Wouter