Gisterenmorgen stonden we in de kerk stil bij het verlangen van het hart. Verlangen, zo zegt Herman Paul in zijn boek ‘de slag om het hart, gaat aan denken, voelen en handelen vooraf. Eerst komt het verlangen en dan pas, denken, voelen en handelen. Paul zegt in het genoemde boek dat de kerkverlating en het loslaten van geloof en geestelijk leven begint bij het ontbreken van verlangen naar God. Hij noemt dat ‘de secularisatie van het verlangen’. In het begrip ‘secularisatie’ zit het woordje ‘seculier’. Dat wil zo iets zeggen als ‘werelds’. De secularisatie van ons verlangen betekent dan dat ons verlangen ‘werelds’ wordt. Wij leven in een tijd en in een wereld waarin een overdosis aan prikkels ons terroriseert. Het aanbod aan producten en diensten is gigantisch. Mensen ‘komen om’ in een zee aan keuzemogelijkheden en entertainment. We mogen niets missen. Het verlangen naar God kan zomaar op een tweede plaats komen of zelfs langzaamaan verdwijnen naar de rand van ons leven en onze interesse. Dat komt omdat onze verlangens worden gemanipuleerd door de economie en het platte vermaak. De Britse socioloog Herbert Spence zegt dat de vormende waarde van één preek en een paar liederen op zondagochtend niet opweegt tegen het bombardement van prikkels waarmee we dag in dag uit te maken hebben. We staan dus voor een flinke uitdaging!

Deze week wordt Stille Week genoemd. Wij bereiden ons voor op Pasen. Dat kun je misschien wel het beste doen door stil te worden. Even wat minder prikkels en ons opnieuw oriënteren op het verlangen van ons hart. Maar dat is nog niet zo eenvoudig, want je moet dan eerst stil gaan staan en stil worden. Voor mij valt dat ook niet mee. Er moet van alles worden gedaan en de diensten komen eraan. Toch is het goed om momenten van aandacht te vinden. Aandacht voor het lijden en sterven van Jezus voor de schuld van de wereld. Ik begrijp natuurlijk ook goed dat je niet niks kunt doen, maar er zijn altijd momenten dat je wel stil kunt worden: de televisie eens uitlaten en een goed boek lezen, het lijdensverhaal horen of lezen, de laptop eens dichtklappen, je klep houden en samen stil worden in de kerk. Het mag anders zijn, want we willen die schokkende gebeurtenis op ons in laten werken en wat het betekent dat de Zoon van God stierf aan een kruis. Daar word je toch stil van…

Ik vind het ook altijd mooi dat Pasen in het voorjaar is. Alles loopt weer uit. De natuur is schitterend. Gisteren zag ik bij ons voor een moedereend met twaalf ‘olliebolliewollies’. Wat een mooi gezicht en al zo vroeg. Aan het begin van de avond reed ik binnendoor richting Meerkerk voor een dienst. Ik genoot van prachtige luchten en de bloesem die volop bloeit. Wat is de natuur mooi. Ze vertelt ons over de Schepper en het nieuwe leven dat in Christus begint. In Hem zijn we een nieuwe schepping. Geniet deze week van het milde weer. Verwonder u over iets kleins en zie daarin de grootheid van de Schepper.

Ik sluit graag af met een paar mooie woorden uit een lied

Ik ben zo dankbaar, Heer voor wat U heeft gedaan.

En heel mijn hart aanbidt uw heil’ge naam.

En Heer, ik hou van U, want U hield eerst van mij.

Uw liefde tilt mij op en maakt mij vrij.

Ik wens u een liefdevolle Stille Week en straks een vreugdevol Paasfeest.

ds. Wouter

Volgende week is het Paasmaandag. Dan geen blog. De volgende verschijnt op maandag 29 april.