IJdelheid

Blog door Ad Duijn

Een paar weken geleden heb ik in Gouda een concert bezocht van de Zeeuwse troubadour broeder Dieleman. Het is een bijzondere avond geworden. Hij bespeelt diverse instrumenten, banjo, gitaar, maakt gedichten en spreekt en zingt in zijn moerstaal, het Zeeuws-Vlaams. Voor de gemiddelde Nederlander lastig te volgen, maar dankzij het feit dat ik getrouwd ben met een Zeeuws meisje, kon ik het redelijk bijhouden.

Broeder Dieleman is eigenlijk een verhalenverteller en verwoordt die verhalen in zijn muziek. Hij is afkomstig uit een vrijgemaakt gereformeerd gezin. Lid van die kerk is hij niet meer, maar al zijn liedjes zijn doorspekt met de Bijbelse taal. Zijn eerste CD heeft bijvoorbeeld de titel “Alles is ijdelheid” naar het bekende woord van de Prediker.  Het Bijbelse taalgebruik zal waarschijnlijk ook de reden geweest zijn dat er minstens 4 dominees aanwezig waren onder het publiek.

Een bijzondere indruk op mij maakte het liedje Zilverspa waarin hij de periode beschrijft tussen het sterven van zijn moeder en haar begrafenis. Het refrein eindigt met de zin “de Schelde wordt nu de Jordaan”. Beeld voor de doodsjordaan als laatste barrière naar de eeuwigheid, zoals Bunyan dat in zijn bekendste boek beschrijft. Ik hou het meestal niet droog bij zulk soort liedjes. Dit komt, denk ik, omdat ik zelf als 7-jarig jongetje bij het graf van mijn moeder stond. Ik had toen geen flauw idee wat me overkwam en al helemaal niet wat voor gevolgen dat zou hebben voor de rest van mijn leven.

Wat ik er in ieder geval aan overgehouden heb is het besef dat het leven niet voor de volle 100% maakbaar is. Ik heb hier altijd boeiende gesprekken over met mijn kinderen. Zij geloven wel sterk in de maakbaarheid van het leven en dat is goed, zeker als je jong bent. Het is ook een bijzondere zegen als je gezond bent, werk hebt en kan bouwen aan je toekomst. Desondanks wil ik weleens een kritische noot plaatsen bij een al te ongeremd optimisme.

Ik lees daarom ook graag de Prediker. Niet om te somberen maar om het realisme en ook de hoop die ik tegenkom in dat Bijbelboek. Het boek begint natuurlijk met de bekende woorden “Alles is ijdelheid”. In meer hedendaags taalgebruik vertaald als vluchtigheid of lucht en leegte. De Prediker relativeert met deze term in sterke mate al ons zwoegen en zweten: “het ene geslacht gaat en het andere komt”. Anderzijds lees ik ook de oproep in Pred. 3:13 “dat ieder mens eet en drinkt en het goede geniet van al zijn zwoegen. Dat is een gave van God.”

Daarom mijn wens voor de komende vakantie om te rusten van alle inspanningen en te genieten van al het goede en mooie dat God ons geeft.

Ad Duijn