Lieve mensen,
Na de belijdenisdienst van afgelopen zondag zaten we buiten. Het was heerlijk weer en we keken samen terug op een prachtige dienst. Ik vond het onroerend om tien jonge mensen te zien knielen voor het kruis. Ze maakten zich klein om de zegen van God te ontvangen. En twee grote kerels die zich lieten dopen met water van vergeving en schoonheid. Een nieuw begin. En dan de korte getuigenissen van alle tien. Wat mooi. Het heeft me geraakt en bemoedigd. Het werk van God gaat de eeuwen door, ook vandaag is het Evangelie actueel en verandert God mensen. De hoeveelheid mensen in de kerk was ongekend. Daar zit het niet in, maar toch… allen hoorden we dezelfde woorden en getuigenissen. Niemand van de aanwezigen kan zeggen: nooit gezien dat God mensen verandert. Na de dienst fladderde ieder weer naar buiten. Fladderen daar komt het woord ‘vlinder’ vandaan. Een vlinder is geen Adelaar. Ze is dichtbij de grond maar brengt weer kleur en vreugde.
In onze tuin op de Verbena plant zaten zondag nog veel vlinders. Opeens zat er eentje op mijn schouder, geen engel maar een vlinder. Het was maar even, maar wel een mooi moment. Mensen zeggen wel eens: een vlinder is een beeld voor de aanwezigheid van God. Voor mij was dat een symbolisch moment. Dat is een mooie en positieve gedachte. Een vlinder staat ook voor transformatie. Zoals een rups verandert in een vlinder, zo kan een mens ook innerlijk of geestelijk veranderen. In de bijbel komt een vlinder niet voor. Wel wordt het beeld van de rups die verandert in een vlinder gebruikt om de wedergeboorte te verduidelijken. Een vlinder is mooi, maar ook kwetsbaar. Eigenlijk zou je die symbolische betekenissen kunnen toepassen op de jonge mensen die zondag belijdenis van geloof deden. Ze gingen door een proces van verandering. Ze zijn verschillend van achtergrond en van kleur. Allen prachtige en kleurrijke vlinders. Deze jonge mensen zijn evenals vlinders ook kwetsbaar. Er kan zo maar iets knakken in hun jonge geloofsleven. Laten we voorzichtig met elkaar omgaan en positief zijn. Jezus benaderde mensen vanuit een grondhouding van liefde en verbinding. Hij zette zich ook in voor de transformatie van mensen tot kleurrijke mensen van God.
Vanavond is het weer kerkenraad. Er valt weer veel te bespreken, maar we zijn een mooi team en hebben de opdracht om God en mensen te dienen. Ik hoop en verwacht dat we daar vanavond ook weer een stapje in mogen maken. Soms is het ook fladderen en zoeken naar goede woorden en de juiste richting. In dit werk willen we ons graag laten leiden door de Heer. Wij zullen ook wat extra nadenken over samen met jongeren leren in de gemeente. De gemeente of de kerk is ook een plaats om te leren en ons geloof te oefenen.
Woensdag is de laatste dag van het Loofhuttenfeest (Soekot) Dit feest gaat terug op de opdracht van de Here God aan zijn volk om zeven dagen lang in een loofhut te leven. Dit feest wordt elk jaar in de maand oktober gevierd. De gedachte is dat ze dan terug denken aan de periode dat het volk door de woestijn trok en geen fatsoenlijk huis had om in te wonen, maar dat de Here God voor hen zorgde. Het dak van de Loofhut mag niet geheel dicht zijn. De hemel moet zichtbaar zijn. Met andere woorden: vergeet niet dat God er is en dat Hij boven ons uit gaat.
Zicht op God. Kijk eens wat vaker naar Boven. God zorgt en Hij is aanwezig ook in de moeite van het leven. Dat vertrouwen wens ik u en jou weer toe. Wees positief en bereid om elkaar te helpen en naar elkaar te luisteren.
Ik sluit af met woorden van gezang 487
De Heer heeft mij gezien en onverwacht ben ik opnieuw geboren en getogen.
Hij heeft mijn licht ontstoken in de nacht, gaf mij een levend hart en nieuwe ogen.
Zo komt Hij steeds met stille overmacht en zo neemt Hij voor lief mijn onvermogen.
Ik wens u allen een goede week onder de zegen van de Heer. ds. Wouter
Recente reacties