Lieve mensen,
Het centrum van Lopik ondergaat een ware metamorfose. Een deel van het Lopikse winkelbestand vond dit voorjaar al een mooi en nieuw onderkomen. De ‘oude Plus’ wordt intern verbouwd en zal straks ook weer het winkelend publiek bedienen. De Manebrug heb ik nu voor de eerste keer van binnen gezien omdat ze deze aan het slopen zijn. Tevens wordt er hard gewerkt aan de realisatie van het Koning Willem- AlexanderPlein. Vanmorgen zag ik dat er ook een begin gemaakt wordt met de groenvoorziening rondom het plein. De voorbereidingen namen veel tijd in beslag maar dat heeft er alles mee te maken dat het plein waterdoorlatend zal zijn. De afvoer van het hemelwater zal niet door middel van afvoerleidingen maar direct door speciale stenen plaatsvinden. Hierdoor wordt de natuurlijke grondwaterstand op peil gehouden. Al met al krijgt de gehele herinrichting van het centrum koninklijke alures. Ik hoop dat het winkelend publiek zich ook koninklijk zal gedragen.
Afgelopen weekend genoten we van de familie. Zaterdag waren we op de Veluwe voor een verjaardag van een zwager en gisteren vierden we thuis de verjaardag van onze zoon. Het was fijn om bij elkaar te zijn. We mochten in dankbaarheid ervaren dat we rijk zijn met kinderen om ons heen en ouders. Zulke momenten zijn goed voor de ziel. Mijn vader stierf al in 1996. Wij waren net in Andel en hij was net 69 jaar geworden. Toch werd zijn naam gisteren nog weer een paar keer genoemd en aloude grappen van hem passeerden de reveu. De generaties zijn met elkaar verbonden en doen ons beseffen hoe waardevol dat is. Met mijn schoonvader gaat het buitengewoon goed. Precies een jaar terug onderging hij een aantal grote operaties en chemo. Hij oogt kwiek en energiek. Mijn moeder kwam ook mee en het lijkt wel of ze nog steeds grappiger wordt. In de avond belde ik haar nog even om te vragen hoe de terugreis was verlopen. Ze zei ‘we vlogen iedereen voorbij’. Dat viel vast mee, maar in haar beleving was het zo.
Donderdag en vrijdag hoop ik in Maarssen te zijn voor de eerste paar dagen van de training ‘Geestelijk leiderschap’. Samen met negen collega’s word ik verwacht in huize De Doornburgh. Dit is een grote oude villa, die midden op het terrein van de priorij Emmaus ligt. Ik ben benieuwd en hoop dat het een goede tijd mag zijn. Doel van deze training is het versterken van geestelijk leiderschap in de gemeente en tevens het versterken van de eigen geestelijke of gelovige ontwikkeling. De omgeving daar is geweldig mooi, de bossen, de oude gebouwen en de rust. Ik hoop er ook wat tijd te vinden om te wandelen en in de stilte te zijn om God te ontmoeten. Al met al zal het wel goed voor de ziel zijn.
Als voorbereiding op deze training ben ik bezig om een spirituele autobiografie te schrijven. Een mooi en goed moment om zelf even stil te staan bij mijn geestelijke ontwikkeling tot nu toe. Aan de orde komen vragen als: Hoe heeft mijn levensweg zich voltrokken en waar of hoe heb ik de leiding van God ervaren? Welke personen hebben mij geleid en wie mag ik nu leiden? Welke gebeurtenissen of omstandigheden zijn belangrijk in mijn persoonlijke geschiedenis en hoe hebben ze bijgedragen van mijn geestelijke ontwikkeling? Het is wel eens goed voor mij en wellicht ook voor jou of u om hier over na te denken! Hoe is het eigenlijk met jouw ziel gesteld? Wat zijn de momenten dat u God wel of niet hebt ervaren? Waar sta je eigenlijk zelf als het gaat om geloof?
In Dagelijks Woord las ik vanmorgen een inspirerende tekst uit Job 19. Deze woorden geef ik u graag mee.
Ik weet: mijn redder leeft, en Hij zal ten slotte hier op aarde ingrijpen. Hoezeer mijn huid ook is geschonden, toch zal ik in dit lichaam God aanschouwen. Ik zal hem aanschouwen, ik zal hem met eigen ogen zien, ik, geen ander, heel mijn binnenste smacht van verlangen.
Heb een goede week onder de zegen van de Levende Hartelijke groet ds. Wouter
Recente reacties