Donkeredagenvragen

Lieve mensen,

Donkeredagenvragen

Wij hadden een fijn begin van de adventsperiode. In de morgendienst dachten we na over hoe je kan omgaan met onvervulde hartsverlangens. Wij lazen over Peninna en Hanna. Peninna betekent ‘parel’, maar ze gedroeg zich als een ‘pin’. Ze voelde zich niet geliefd. Om haar eigen pijn minder te voelen sarde zij Hanna. Hanna betekent ‘genade’ maar was zonder kinderen gebleven. Dit was haar onvervulde verlangen. Uiteindelijk gaat ze met haar verdriet naar het heiligdom waar God woont en in de stilte van haar hart schreeuwt ze tot God. Ze heeft nog verwachting. Haar situatie kan nog kantelen. Dan breekt het licht van Boven door en God verhoort haar gebed. Zo heeft God zijn eigen geheimen en gaat zijn eigen ongekende gang. In de avond hadden we een fijne jeugddienst met de Big Band uit Schoonhoven. Veel mensen waren naar de kerk toegewaaid tot de laatste stoel bezet was. Fijn om zo op een donkere zondag Gods licht in veelkleurigheid te zien en te ervaren.

Voor veel mensen is deze periode van het jaar lastig. Het is veel donker en regenachtig. Als je alleen bent of als je je temidden van de velen alleen voelt, heb je het knap lastig. Het is een tijd van donkeredagenvragen. De sombere zijde van het leven dringt zich dan aan je op en je vraagt je af: wat is de zin van mijn bestaan en hoe komt het toch dat ik me zo ellendig voel. Wat zijn mijn onvervulde hartsverlangens? Het kan zo maar zijn dat je niet zo’n hoge pet van jezelf op hebt, dat je alleen gelaten bent door dood of scheiding. Dromen vallen dan als onvervulde verlangens stuk op de grond. Hoe kom je dan weer op de been en aan het licht. Het is te makkelijk om alleen maar te zeggen dat we waardevol voor God zijn. Dan wil je ook waardevol voor de ander zijn en het gevoel van ‘samen’ ervaren. Laten we ons daar voor in zetten. Er is veel eenzaamheid dichtbij. Wat kan je ermee? Ik zou zeggen: Overschreeuw het niet. En dierbaar gepraat helpt ook niet evenals ‘er zijn uit medelijden’. Maar heb oog en hart voor elkaar. Als ik zelf een bijbeltekst zou mogen bedenken dan wordt het: ‘en wees ook kwetsbaar’. Want als je kwetsbaar bent, kom je op hartsniveau tot elkaar. Dan kan je delen en samen mens worden.

Op aftellennaarkerst.nl vind je sinds 29 november elke dag een advents-tekst. De tekst van gisteren vond ik wel een postitief begin: Je kan beter een kaars aansteken dan klagen over de duisternis. En zo is het maar net. Wees zelf een licht en als dat niet lukt, steek dan een kaarsje aan om te denken aan iemand anders of misschien nog veel beter: aan het Kind van God.

Ondertussen staat bij ons de kerstboom in de keuken. De katten hebben er een hoop lol aan en de eerste kerstbal is al gesneuveld. Maar goed je moet niet te nauw kijken want dan kun je nog geen geit houden. Aan de voorzijde van het huis branden ook al lichtjes in de dennen bij de voordeur. Wij houden er wel van en zijn voor de lichtpuntjes.

Ik sluit graag af met een mooi adventslied uit het Nieuwe Liedboek. Let u eens op het mooie taalgebruik.

Als tussen licht en donker de tijd zijn stroom versnelt, zijn wij in U verzonken ons hart raakt niet ontsteld,
Gij leeft en houdt de wacht, wij hebben niets te vrezen, de slaap zal ons genezen. Gij waakt de ganse nacht.

O hemellichaam, Jezus, dat ieder mens verlicht,

wij staan in U te lezen, Gij zijt ons vergezicht.
De dageraad breekt aan, uw komst is niet te keren, wil ons de eenvoud leren, leer ons uw toekomst aan!

Heb een goede week onder de zegen van de Levende Hartelijke groet ds. Wouter