Het is nog maar een paar weken geleden. We vlogen terug uit de Algarve naar Schiphol. Het vliegtuig was voor driekwart bezet met jongeren tussen de zeventien en twintig. Ze hadden het examen erop zitten en nu ook de vakantie. Het is een nieuw fenomeen om na het examen met een groep soortgenoten de bloemetjes buiten te zetten in een warm en zonnig oord. Dit onder het motto van: ‘als het feestje maar geslaagd is’. Ik herinner me dat ik toen aan het vakantiewerk begon. Maar vooruit. Tijden veranderen en wij zaten in het vliegtuig tussen een aantal meisjes die druk aan het praten waren over hun geweldige tijd en dat ze opgehaald zouden worden door vader, moeder of ouders van een vriendin. Wij zouden opgehaald worden door onze kinderen. De tijd vliegt en je waant je zo maar in een andere ‘vlucht’.
Ze vlogen terug naar de realiteit: ben ik geslaagd, krijg ik een herkansing of toch gezakt? Voor velen was afgelopen donderdag een spannende dag. Zevenentwintig jongeren uit onze kerk zouden op die dag ook hun resultaat horen. Zo vanaf het begin van de middag blijf je dan in de buurt van je telefoon. Voor de een gold ‘als ik gebeld word, is het niet best’, anderen werden zo wie zo gebeld om de verlossende woorden te horen. Want “Van examen krijg je uitslag”. Ja, ja, voor sommigen gold dat de uitslag zichtbaar was op het lichaam. De min of meer grappige ‘Loesje-poster’ werd dan ook veel gedeeld op de sociale media.
Een ritueel met een lange status van dienst is dat dan de vlag uitgaat met de schooltas eraan. In de jaren vijftig verschenen de eerste vlaggen aan de gevels en in de jaren zeventig kwam de schooltas erbij. In 1979 deed ik examen. Ik kan me eigenlijk niet herinneren of ik de vlag heb uitgehangen. De tas hing er zeker niet bij, dat zou mijn moeder minder goed hebben gevonden. Ik schreef toen namelijk de namen van populaire popgroepen op mijn tas. Ik zie het nog zo voor me QUEEN…. Jammer dat ik die tas niet bewaard heb. Wellicht een tip voor de jonge studenten. In ons dorp hingen de afgelopen week vele vlaggen met tassen. Sommigen lieten er zelfs de nog niet ingeleverde boeken nog in zitten. Ik heb ze tijdens mijn omzwervingen door het dorp in allerlei soorten en maten gezien. Ergens zag ik een vlaggenstok met tape vastgemaakt aan een stoel, even verderop een door de overvloedige regenval nat en zwaar geworden vlag die gebroken naar beneden hing. De bekende rood-wit-blauwe vlag is nog steeds populair, maar ik zie ook steeds vaker speciaal ontworpen vlaggen met eigen tekst en foto. Dit lijkt me ook een soort Selfie maar dan anders. Hoe dan ook aan de nationale vlaginstructies houden niet veel jongeren zich. Ik zag vanmorgen zelfs nog een vlag met schooltas hangen. Het maakte niet meer uit: geslaagd en dan wil je dat graag delen zonder grenzen en regels. Tegenwoordig gaat het geweldig nieuws gelijk Facebook op, met of zonder foto van de geslaagde en dan weet iedereen het. Onze krant schreef dat je dan wel snel moet zijn, anders hebben paps en mans het er al opgezet. Zij waren wellicht meer gespannen en zenuwachtig dan de kandidaat zelf.
In onze kerk hebben we de gewoonte om alle examenkandidaten diezelfde dag nog even te bezoeken: geslaagd of niet. Even aandacht vanuit de kerk. Dat is mooi en goed. Er is immers voor gebeden, naar gevraagd en meegeleefd, dan willen we er op die belangrijke dag ook even zijn met een klein presentje. Van onze zevenentwintig kandidaten is er voor zover ik gehoord heb niemand gezakt. Een paar hebben een herkansing, veel succes, en ik hoop dat bij jullie binnenkort de vlag ook uit kan. Allemaal nogmaals gefeliciteerd en veel succes met vervolgstudies of werk.
In de bijbel wordt niet veel gesproken over vlaggen of vaandels. Slechts een enkele keer en dan gaat het over een behaalde overwinning. De wapperende vlag vertelt over het succes of de overwinning. In dit verband geef ik u nog een tekst mee uit Psalm 20: 6
Laat ons juichen om uw overwinning ,
het vaandel heffen, in de naam van onze God.
Moge de Heer al uw wensen vervullen.
Heb een goede week. Ds. Wouter
Recente reacties