Door Bep de Bruijn
Momenteel ben ik een alleraardigst boek aan het lezen met de bijzondere titel ‘Nooit meer te druk’.
De auteur, Tony Crabbe, is bedrijfs- en organisatiepsycholoog. In dit boek vertelt hij over hoe druk wij mensen het soms hebben. Onze inbox en to-dolijst puilen uit en veel mensen verwachten iets van ons. De vele meldingen op onze smartphone die we telkens ontvangen als we een mail, facebookbericht, sms of app ontvangen houden ons van echte relaties af. Vraag je iemand hoe het met hem of haar gaat dan is het antwoord al snel: “Ik ben zo druk, heb geen tijd.” Tijdens een maaltijd ligt de smartphone naast het bord. Eten doen we even vlug waardoor de onderlinge verbinding naar de achtergrond wordt geschoven.
Op de werkvloer is het niet veel anders. Werkgevers willen het werk op een zo voordelig mogelijk wijze verricht zien door de werknemer om meer te kunnen verdienen. Men is dan bezig om meer geld te verdienen en iedereen sneller te laten werken. Kortom ‘time-management’ i.p.v. ‘aandacht-management’. Door meer te willen en ‘druk’ bezig te zijn verliezen we echte relaties uit het oog. Op de werkvloer valt het niet mee om met een collega een gesprek te voeren. In het gezin idem dito. Een afspraak met vrienden, familiebezoek of een schoolvoorstelling van je kinderen waar je graag aanwezig wilde zijn wordt afgezegd omdat we ‘druk’ zijn.
Het ontbreekt ons aan tijd en aandacht voor elkaar omdat we ’t zo ontzettend druk hebben. Drukte houdt drukte in stand en leidt de aandacht weg van wat werkelijk van waarde is voor een mens. Crabbe zegt in zijn boek dat we gelukkiger en tevredener zijn als we met aandacht voor onze medemens leven. Dit kunnen we bereiken door bijvoorbeeld de telefoon minimaal een half uur per dag uitzetten, aandacht te hebben voor je echte vrienden, tijd maken voor onze kinderen, etc.. U kunt dit vast zelf aanvullen. We worden dan niet meer geleefd maar nemen de teugels van ons leven weer zelf in handen.
Naar mezelf kijkend moet ik toegeven regelmatig te rennen van de ene plaats naar de andere. Met regelmaat ervaar ik geleefd te worden door velerlei mensen en gebeurtenissen. Regelmatig bekruipt me een schuldgevoel als ik tien minuten op de bank zit te niksen. Om toch maar bezig te zijn pak ik een haakwerk of ga iets opzoeken om te doen. Van mijn ouders heb ik meegekregen dat een vrouwenhand altijd bezig moet zijn. In huis is er wellicht iets te doen of op te ruimen, evenzo is het in de tuin. Toch vind ik het heerlijk om nu ook in de tuin te kunnen zitten met een boek of haakwerkje. Voor mij is dat echte ontspanning. Even niets doen vind ik nog steeds moeilijk, maar soms doe ik het bewust even. Tien minuten even rustig zitten, een wandeling door de weilanden of naar de Lek lopen helpen mij soms om voor mij ingewikkelde kwesties anders te zien en tot rust te komen.
Voor ons is het bijna vakantie. Een periode van rust en het doorbreken van vaste gewoonten. We kiezen er bewust voor even thuis weg te gaan en, hoewel het een heerlijke rustige plek is, om niet aan het werk te blijven.
Wees u bewust van uw tijdsindeling. Bewustwording is immers het begin van de verandering.
Veel zegen de komende tijd en geniet van en in de aanwezigheid van de Heer.
Met groet, Bep
Recente reacties