Wolkenlucht

Door Rosalie Schraven

Niet uit alle wolken valt regen. Sommige zijn zelfs een voorteken van mooi weer. Zo waren er vanochtend vroeg hoge ribbelwolken aan een strakblauwe lucht. Van het kijken naar wolken kan ik ontzettend genieten. De bloemkoolvormige stapelwolken, die zondag nog te zien waren, zijn mijn favoriet.

De wolkenlucht boven Benschop zondag

Dit is begonnen toen ik klein was. Als ik bang was, keek ik naar boven. Dit deed ik bijvoorbeeld als ik in een achtbaan zat, in een storm terecht was gekomen of als ik radeloos was. Het was kinderwiskunde: God is boven de wolken en als ik hem aankijk, komt het vast goed. Gek genoeg kwam ik er deze week achter dat ik dit nog steeds doe. Als ik in paniek ben of boos dan loop ik naar buiten en kijk ik naar de lucht. Het kalmeert me en helpt me om helder na te denken.

Deze week was er reden genoeg om naar de wolken te kijken. De berichtgeving werd gedomineerd door nare gebeurtenissen. Met name noem ik nu de aanslag in Nice. Waar moet je beginnen? Bang worden dat zoiets overal kan gebeuren? Boos worden op de huidige maatschappij? De schuld geven aan de bestuurders van een land die burgers ‘horen’ te beschermen? Het is lastig.

Zelf vrees ik dat deze gebeurtenissen ten koste gaan van de liefde voor de medemens en de hoop. De angst die wordt gezaaid is bitter en verspreidt zich snel. Het beste wat wij denk ik kunnen doen en wat Jezus ons ook opdraagt is om uit liefde met elkaar samen te leven en je naaste lief te hebben als jezelf. Ongeacht nationaliteit en overtuiging. Of u nu deze week in een vliegtuig stapt en boven de wolken zweeft of net als ik op de Hollandse grond geniet van de blauwe lucht, er is altijd wel iemand naast wie u deze week kunt gaan staan.

Ik sluit af met een bemoedigende tekst:

Ik laat jullie vrede na; mijn vrede geef ik jullie, zoals de wereld die niet geven kan. Maak je niet ongerust en verlies de moed niet. – Johannes 14 : 27

Een gezegende en zonnige week gewenst,

Rosalie