Op de avond van de vierde adventszondag was het kinderkerstfeest in onze kerk. Wat waren er veel kinderen met ouders, opa’s en oma’s. Het was een fijne dienst met een mooie kerstmusical. Sommige kinderen hadden lange stukken tekst uit hun hoofd geleerd, anderen hoefden alleen béeeehhhh te zeggen. Ik vond het super knap en mooi uitgespeeld. Vanavond is de jaarlijkse Volkskerstzang in Lopik. Ditmaal in onze kerk. Eigenlijk een raar woord, maar goed, er zal wel veel ‘volk’ komen. Deze week is toch wel wat een bijzondere week waarin we ons voorbereiden op het kerstfeest. Voor de meeste mensen en voor de kinderen een week van werken en naar school gaan. Zo op het eerste
oog, heel gewoon. Toch is de sfeer een beetje anders. We voelen aan dat er niet een ‘gemiddeld’ weekend voor de deur staat. Het gaat kerst worden. Je ziet het op de straten en in de huizen. Kerst komt dichtbij. Kerst komt naar je toe aan het einde van het jaar.
Zaterdagavond is kerstavond. Dat klink idyllisch. Er valt geen sneeuw, maar ook geen bommen. Wij hebben twee diensten. Eén om half acht en één om tien uur. Voor wie met kleine kinderen een vredig kerstfeest wil beleven, kan het best naar de eerste dienst komen. Zo raken ze wellicht nog een beetje bij tijds te bed om chagrijnige gezichten en onmogelijk gedrag aan de kersttafel te voorkomen. De tweede dienst is voor de echte doorzetters en na beide diensten is er warme chocolademelk. Zo’n kerstavond kan zomaar een romantisch
e kijk op het kerstfeest teweegbrengen. Dat is wel mooi en daar houd ik ook wel van. Daar liggen ook kansen om het Evangelie van Gods komst in deze wereld wat dichterbij te brengen. Ik ben wel voor ‘lichtpuntjes’. Maar ten diepste is kerst geen gezellig feest in een donkere tijd van het jaar. Het is vooral een bizarre interventie in een chaotische tijd. Jozef en Maria moeten op reis en hun kind wordt geboren in een onbekende stal, ver van huis. In zekere zin zijn ze op de vlucht, zoals ook vandaag mensen vluchten uit Aleppo. In de chaos verschijnt het Kind van God als een nieuw begin, een teken van hoop, een kwetsbaar antwoord in een vijandige wereld.
Tijdens de kerstmorgendienst lezen we de namen van de kinderen die het afgelopen jaar binnen onze gemeente geboren zijn. Zij zijn ook kwetsbare tekenen van een nieuw begin en van Gods liefde en trouw. Met liefde noemen we de namen en zullen we bidden voor de kinderen en voor de ouders. In onze gedachten zijn dan ook de namen van de kinderen die niet genoemd worden, maar die wel in ons hart zijn: een kleinkind, een buurkind, een kind van een vluchteling…. Ook denken we dan aan hen die ongewild kinderloos gebleven zijn. Kinderen zullen in deze dienst voor ons zingen en we denken samen na over wat kerst vandaag voor ons betekent. Hartelijk welkom in alle diensten en neem gerust een gast mee.
Ik sluit graag af met een paar woorden van het lied Magnificat gezongen door Sela
Met heel mijn ziel prijs ik de Heer,
met al mijn adem dank ik God.
Hij dacht aan mij, richtte mij op.
De mensen prijzen mij gelukkig.
Maak groot de Heer prijs hem, heilig is zijn naam.
Maak groot de Heer prijs hem, heilig is zijn naam.
Ik wens u allen een gezegend kerstfeest en let daarbij vooral ook op het geluk van de ander.
ds. Wouter
P.S. Volgende week geen blog.
Recente reacties