We zijn even in een ‘andere wereld’ geweest. De wereld van vakantie en om precies te zijn, de wereld van de Zwitserse Alpen. Een paar dagen op de lange latten genieten van de inspanning en de ontspanning. Als ik ski, dan ben ik zo actief bezig dat ik nergens meer aan denk. Ik merk dat dit me goed doet. Bovendien hadden we prachtig weer. De sneeuw was al gevallen, de nachten waren koud, zo rond de min vijftien graden en overdag stond de zon hoog aan een strak blauwe hemel. Dan hoef je helemaal niet lang weg te zijn om toch het gevoel van vakantie te hebben en om weer een beetje bij te tanken. We waren bij vrienden in Château-d’Oex. Dit oude Franstalige dorp heeft zich door zijn gunstige microklimaat ontwikkeld tot heteluchtballonmetropool. Het hele jaar door worden er ballontochten met passagiers aangeboden en de laatste volle week van januari vindt er een internationale wedstrijd ballonvaren plaats en zijn er vele activiteiten die te maken hebben met de ballonvaart. Zo was er afgelopen vrijdagavond een spectaculaire lichtshow. We waren op tijd naar het dorp gelopen en we waren zeker niet de enigen. We beklommen in een lange stoet de trappen naar de kerk op de berg en hadden een prachtig uitzicht op waar de show zou plaatsvinden. Om klokslag zeven uur begon het met vuurwerk, muziek en oplichtende heteluchtballonnen die tegen de witte bergen waren opgesteld. Even later kwamen ervaren skiërs met brandende fakkels de bergen af en boven ons waren plotseling paragliders, het leken wel engelen uit hemel, maar ze hadden verder geen boodschap. Het evenement was mooi om mee te maken. Mij viel op dat het Zwitsers publiek buitengewoon rustig en plezierig aanwezig was. Geen geschreeuw of mensen die in de groep amok maakten. Mooi om te zien dat het ook zo kan. Even later daalden we in een dichte drom mensen de trappen die naar de kerk leiden weer af. Ik vroeg me af of het op zondag ook wel eens zo druk zou zijn.
Nu we het toch over de Zwitsers hebben, kan ik ook nog wel even aanhalen dat Roger Federer Australian Open 2017 heeft gewonnen. Gisteren versloeg hij zijn rivaal Rafael Nadel. Ik zag alleen de laatste set en verbaasde me over het hoge niveau. Al geruime tijd spelen beide heren briljant tennis. Ik ben wel een beetje fan van Federer. Niet omdat hij uit Zwitserland komt, maar omdat hij zo subliem speelt. Wat me vooral aanspreekt is dat hij zich zelden of nooit laat gaan. Hij blijft uiterlijk altijd kalm en heeft groot respect voor zijn tegenstanders. In een portret van deze professionele tennisser zag ik eens beelden van zijn tennispel toen hij nog maar een tiener was. Toen was hij snel boos, gooide en sloeg zijn tennisracket aan gruzelementen op de grond. Dat zien we ook nog wel eens bij de beroemde Amerikaanse zussen. Blijkbaar heeft Federer dat kunnen afleren. In Amerika zit ook iemand op een ’troon’ die nog veel moet af- en bijleren, maar daar heb ik het een andere keer wel over. Federer is vader van vier kinderen, een meisjestweeling en een jongenstweeling. Zijn vrouw Mirka is vaak in beeld als een betrokken en enthousiaste fan. Ik hoorde dat de kinderen nu hadden gezegd dat ze het jammer vonden dat hun vader op het laatste toernooi niet eerder had verloren zodat ze naar huis konden om te skiën. Kinderen kijken weer anders naar de wereld en hebben hun eigen belang.
Ik geef u graag een bemoedigend woord van Jezus mee. Het staat in het evangelie volgens Johannes 14.
Wees niet ongerust,
maar vertrouw op God en op Mij.
Ik wens u een goede week onder de zegen van de Heer.
Ds. Wouter
Ik was weer even mee in Zwitserland, al was het in gedachten. Mooi verwoord Wouter. Mooie tekst uit Johannes 14. Kunnen we de week mee in.