Het is al weer een paar maanden geleden. Toen ging de nieuwe president van Amerika in een imponerende stoet naar het Witte Huis. Zijn vervoersmiddel was The Beast, een soort tank met een gewicht van ruim negen ton. Gisteren lazen we in de kerk over de intocht van Jezus. Hij was op weg naar de berg Golgotha en zijn vervoersmiddel was een ezel. De Goede of ook wel Stille Week is begonnen met een teken van vrede en kwetsbaarheid: Jezus op een ezel. Door de ogen van de ezel zagen we de mensen en de ezel is niet dom. De mensen juichten en Jezus weende. In ons midden deden zeven jonge mensen belijdenis van hun geloof. We genoten van hun getuigenis en stonden stil bij symbolen die de jongeren hadden meegebracht. Palmpasen is het feest van de voorwerpen of symbolen: takken, bladeren en mantels. Een voorwerp kan een voertuig zijn van ons geloof en iets zeggen over ons binnenste, gaat het met een tank of op een ezel? Het werd een mooie dienst waarin veel te zien en te horen was.

Op hetzelfde moment werd in de Koptische Kerk van Egypte Palmpasen gevierd. Het woord ‘Kopt’ is een Arabische verbastering van het Griekse woord voor Egypte. Voor Koptische Kerk geldt de laatste zondag voor het Paasfeest als de belangrijkste hoogtijdag. Na een opgetogen begin met overvolle kerken sloeg het verderf toe. In een paar Godshuizen bliezen aanhangers van IS zich in naam van Allah op met vele doden en gewonden als triest gevolg. De laatste jaren is deze oude christelijke gemeenschap die slechts een kleine minderheid in Egypte is, zeer hard getroffen. Dit alles tot verdriet van velen en in een schril contrast met de vredelievende man op de ezel. Jezus weent opnieuw.

Er is geen weg naar vrede….. vrede is de weg. Er is geen weg naar liefde….. liefde is de weg. Maar als je dan vredelievend de intocht van Jezus in deze wereld viert en je wordt zo getroffen, hoe ga je daar dan mee om? Dan vallen de takken van feest op de grond en worden vertrapt. Voorwerpen van vrede liggen bebloed op de harde stenen. Hoe bewaar je dan de vrede en de vreugde om de komst van de Heer?

Er is weer veel om stil van te worden. Weer moeten we het geloof bij elkaar rapen en het goede blijven doen in deze Goede Week. Jezus heeft het ons voorgedaan. Zijn lijden wordt tot op vandaag zichtbaar en voelbaar. Jezus Christus is onder ons en zijn lijden dragen we in onze genen. Ik wens u allen een goede week en hoop dat u en jij zo af en toe een moment kan vinden om stil te worden.

Ik sluit graag af met een gedicht van Jaap Zijlstra. Het draagt de titel: Toen Jezus wist…..

Toen Jezus wist nu is gekomen

het uur om door de nacht te gaan,

heeft Hij een linnen doek genomen

en water in een schaal gedaan.

Hij gaf ons zwijgende een teken

en kwam ons voet voor voet nabij,

Hij deed het water van zich spreken,

het stort zich uit en reinigt mij.

Zo is de Heer een knecht geworden,

en tot de bodem toe gegaan

om ons met ootmoed te omgorden,

Hij doet ons zijn geringheid aan.

Heer van mijn hart,

U bent gekomen de nacht door naar uw grote dag,

ik heb in eenvoud aangenomen

dat ik U daarin volgen mag.

Goede week.

Dominee Wouter              Volgende Blog op maandag 24 april