Vorige week zijn we teruggekomen van een vakantie op het eiland Sicilië. Wij verbleven aan de oostkant aan de Ionische zee. We hebben genoten van de rust, de andere en mooie omgeving en van het mooie weer. Een hotel net even buiten de oude stad Syracuse was tien dagen lang ons ’thuis’. De mensen waren alleraardigst en gastvrij. Ze deden er veel aan om het de gasten naar de zin te maken. We hebben ook ervaren dat wanneer mensen daar eenmaal in een auto zitten of met een heel gezin op een scooter dat er dan iets met hen gebeurt. Ze rijden zoals ze spreken, vol temperament en vechtend om elke meter. Leuk om mee te maken en een hele uitdaging om de, gelukkig niet al te forse huurauto, heel te houden. Maar het is gelukt! Dikwijls gingen we in de avond even naar de stad Syracuse om wat te eten. Het is daar niet duur, maar wel ontzettend lekker. Het leven in Zuid-Italië speel zich grotendeels buiten af. Hele families gaan gerust om zaterdagavond om tien uur nog gezellig uit eten en ze hebben elkaar veel te vertellen.

De apostel Paulus was er ook, hoewel dat even geleden is. Geen tien, maar drie dagen. Hij had zich beroepen op de keizer en zo staat in Handelingen 28 na Malta ‘deden we de haven van Syracuse aan, waar we drie dagen verbleven’. Daar zal Paulus hem ongetwijfeld ook gezien hebben: de Etna. Vanuit het vliegtuig zagen we de top van de vulkaan al boven de wolken uitsteken en vanaf onze verblijfplaats was hij ook goed zichtbaar, al was de afstand nog bijna honderd kilometer. Op maandag zijn we er naar toe gegaan. Een hele belevenis om te staan op een plek die ik alleen kende van de aardrijkskunde lessen, de Etna en de Vesuvius. Waar ligt die laatste ook al weer?

Op zondagavond 14 mei waren we in de Dom van Syracuse. Het was er ernstig druk en we vroegen ons af of er iets te gebeuren stond. Aan een jong stel vroeg ik of er iets aan de hand was. Ze vertelden over de Patroonheilige van de stad en dat haar afbeelding straks binnengebracht zou worden. Het meisje had een foto van het beeld als achtergrondscherm op haar telefoon en trots liet ze het zien. Daarna volgde werkelijk een spektakel. Net voordat het beeld de Dom werd binnengedragen was er een professionele vuurwerkshow, en na de donder en bliksem werd in de kerk het Pater Noster gebeden en het volkslied gezongen. Wel duizend mensen zongen uit volle borst. Als een paar nuchtere Hollanders stonden we ertussen en keken met verwondering hoe het zilveren beeld door dertig mannen met groene hoofddeksels werd binnengedragen, veel applaus en instemmende klanken vergezelden de heilige Lucia van Syracuse, want zo luidt haar naam. Thuis heb ik het eens opgezocht. En inderdaad het is een zeer oude traditie die teruggaat op het leven van de heilige maagd Lucia. Haar naam betekent ‘licht’ en ze werd geboren in 283 dat was in de tijd van de christenvervolging onder keizer Diocletianus. Aan haar leven als heilige zijn vele legenden verbonden. Zo gaat het verhaal dat ze weigerde een offer aan de keizer te brengen. Daarop werd ze veroordeeld tot tewerkstelling in een bordeel, maar op wonderbaarlijke wijze bleken de wachters haar niet te kunnen afvoeren, ook niet nadat men een ossenspan had ingezet. Later probeert men haar levend te verbranden, maar ook van de brandstapel leek zij geen last te hebben. Uiteindelijk stierf ze toch een smadelijke dood als jonge vrouw van begin twintig. Wonderlijk dat ze tot de dag van vandaag ook voor jongeren een belangrijke inspiratiebron is. Nooit had de vrome Lucia van Syracuse kunnen vermoeden dat ze vele eeuwen later zou schitteren op de iPhone van een leeftijdgenoot.

Aanstaande donderdag is het Hemelvaart. Ik sluit graag af met een tekst die nauw verbonden is met de hemelvaart van Jezus. Het zijn woorden van de mannen in de witte gewaden. Zij kwamen plotseling bij de volgelingen van de Heer staan. Terwijl de leerlingen nog verwonderd naar de hemel staren, klinken de stralende woorden “Jezus, die uit jullie midden in de hemel is opgenomen, zal op dezelfde wijze terugkomen als jullie hem naar de hemel hebben zien gaan”.

Ik wens u en jou een fijne week onder de zegen van de Heer.

Ds. Wouter