Het is al weer heel wat jaren geleden dat ik het boek ‘Twee koffers vol’ van Carl Friedman heb gelezen. Dat was toen ik met een groep in Antwerpen was geweest. We namen toen een kijkje in de monumentale stationshal van Antwerpen. Misschien is dit het mooiste gebouw van de stad. Vervolgens gingen we naar de Joods wijk. Na New York, Londen en Jeruzalem telt Joods Antwerpen de meeste ultraorthodoxe Joden. Volgens bronnen wonen er ongeveer twintigduizend. De meesten in een grote wijk naast de diamantwijk op enkele minuten loopafstand van het centraal station. Ik vroeg me af hoe het nu komt dat er (gelukkig) zoveel Joden in Antwerpen wonen. Het antwoord vond ik onthutsend. Na de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog zijn zogenaamde ‘beschaafde’ landen lang aan het bekvechten geweest over de vraag hoeveel Joodse overlevenden er door welk landen moesten worden opgenomen. Er is blijkbaar niets nieuws onder de zon. Frankrijk nam er niet meer dan tweeduizend op en het veel kleinere België bood plaats aan achtduizend joodse vluchtelingen. De meesten gingen in Antwerpen wonen waar vervolgens een levendige Joodse gemeenschap ontstond met eigen synagogen en scholen.
Onlangs ha
d ik het boekje nog weer in mijn hand. Een zwager vertelde dat hij vanaf zijn vakantieverblijf nog een dagje naar België wilde gaan en vroeg mij welke stad het meest interessant was. ‘Antwerpen’ zei ik zonder twijfel en ik stuurde hem het boekje van Friedman op als voorbereiding op het bezoek. Afgelopen weekend heb ik het zelf ook nog weer gelezen. Ik had nog een exemplaar. Want telkens als ik het boek op een rommelmarkt tegenkom, koop ik het, omdat ik het niet kan laten en het komt altijd weer van pas. Het boek gaat over een liberaal joods meisje met de naam Chaja, wat betekent: zij leeft. Haar ouders worstelen met hun verleden. De moeder overleefde de verschrikkingen van Auschwitz welke ze overschreeuwt door uiterlijke schijn. Ze kan niet bij haar trauma’s komen en vlucht in cake-recepten en wat iets meer is. De vader is op zoek naar spullen die hij begraven heeft voor zijn deportatie, foto’s, geld en zilver…. Twee koffers vol. Chaja vlucht in de studie filosofie en voert grappige en inspirerende gesprekken met een oude vriend van haar vader, meneer Apfelschnitt. De gesprekken gaan over de komst van de Messias en over wat de toonaangevende joodse rabbijnen hebben gezegd. Om wat geld te verdienen om de studie te bekostigen en haar kleine zolderkamer, past ze op de kleuter Simcha Kalman, een ontroerend buitenbeentje in een orthodox joods gezin. Samen gaan ze dikwijls naar het park om de eendjes te voeren. Simcha wil immers het liefst een eendje worden. Het boek neem een dramatische en emotionele wending.
Gisterenmorgen beleefden we als gemeente een fijne startzondag. Het thema van de dienst was ‘Een open huis’. We werden ontroerd door een soliste die het lied ‘Votum en Groet’ rechtstreeks uit haar hart zong. Een paar gemeenteleden vertelden in de dienst over hun geloof en plaats binnen de kerk. In de overdenking stonden we stil bij bekende woorden van Jezus ‘Waar twee of drie in mijn naam samen zijn, daar ben ik in hun midden’. Samen hebben we opnieuw gezien dat het hart van de gemeente is dat Hij in ons midden is. Zo willen we samen graag een liefdevolle gemeenschap zijn, gericht op Christus in ons midden. Na de dienst hebben verschillende groepen binnen onze gemeente zich gepresenteerd met als doel om de verbinding met elkaar te zoeken en uitnodigend aanwezig te zijn. Het was heerlijk weer dus de maaltijd kon buiten genuttigd worden. Daar stond ook een tafeltennis-tafel waar ik tot twee maal toe verslagen werd. Dat is dan weer even iets minder fraai. Verder was het een mooie dag waar we met dankbaarheid op terug mogen zien.
Komende zaterdag is er weer de jaarlijkse rommelmarkt. Velen hebben zich ingezet en zullen zich inzetten. Laten we oog hebben voor de vele gasten die komen. En ik hoop dat we opnieuw een mooie dag met elkaar kunnen hebben. U als lezer bent ook van harte uitgenodigd om te komen kijken op de markt die om tien uur precies begint.
Ik sluit graag af met een bekend joods gebed over de komst van de Messias.
‘Zelfs als Hij talmt, geloof ik ondanks alles.
Ondanks alles verwacht ik Hem iedere dag.’
Ik wens u en jou een fijne week onder de zegen van de Heer.
Ds. Wouter
Recente reacties