Vanmorgen een korte blog want op mijn manier ben ik druk. We hebben sinds donderdag gasten uit onze zustergemeente in ons midden. Ze zijn met twaalf inclusief de predikant die bij ons te gast is. De commissie heeft een mooi programma in elkaar gezet. Zo maakten we een rondvaart door de historische Binnendieze van ’s Hertogenbosch, bezochten we een kaasmakerij in Cabauw en keken we onze ogen uit bij de melkrobot van de familie Verhoef. De gasten vinden het ook heerlijk om gewoon een spelletje te doen, te fietsen en langs de Lek te wandelen of gewoon te genieten van het Hollandse weer. Soms was het wat al te regenachtig, maar goed dat hoort dan ook weer bij ons land.
Zaterdagavond zijn we na de friet in het centrum van Uitweg en een hilarisch spel (ik hou van Holland) met huifkarren en een jeep naar de Lek gebracht. Het werd een spectaculaire trip door het donker, zonder enige aankondiging de dijk af en dwars door een weiland naar de rivier. Uit de verte zagen we het kampvuur al oplichten. De avond was koel en helder. De maan kwam op boven de rivier en wij zongen mooie liederen in verschillende talen. Toen we uitgezongen waren en de kinderen de chips op hadden, hebben we in de stilte van de avond gezamenlijk het Onze Vader gebeden. De Hongaarse versie bleek even lang of kort te duren als de onze. Het bleef nog even stil. Een ontroerend moment bij de rivier. Over het erf van M&M ging het met gezwinde spoed terug naar huis. Af en toe slingerde het zo hard dat Els-Nigthingale haar handen vol had om de stormlantaarn in bedwang te houden. Het was een avond met een gouden randje.
Gisterenmorgen was ook heel speciaal om met onze gasten samen het Heilig Avond te vieren in het midden van de gemeente. We stonden stil bij de woorden ‘Hine ma tov uma nayim’. Dit zijn de eerste woorden van psalm 133 en betekenen: Hoe goed is het om als broeders (en zusters) bijeen te wonen. Het werd een fijne dienst met goede woorden en tekenen van liefde en verbondenheid. Bij het uitdelen van het brood vroeg ik of iedereen het brood even in de hand wil houden als een geschenk van God. Pas wanneer iedereen het had ontvangen, konden we samen genieten van de goede gaven die de Heer ons schenkt. Vanmiddag gaan we naar zee. Dat is voor hen ook een nieuwe ervaring. We hopen op droog weer en een enkele zonnestraal. Vanavond sluiten we af met een maaltijd en een gesprek over de toekost samen. Ik denk dat we terug kunnen zien op een mooie ontmoeting.
Ik sluit graag af met een lied uit Opwekking
Daar bij de rivier gaan je voeten dansen.
Daar bij de rivier zingt je hart een lied.
Daar bij de rivier gaan je ogen lachen;
kom drink het water, ontvang het om niet.
Fijne week onder de zegen van de Heer.
Ds. Wouter
PS. Op de site van de kerk vind je onder het kopje ‘Gemeente’ de afdeling ‘zustergemeente’. Hier staan meer foto’s met korte tekst.
Een prachtig verslag van het uitwisseling programma. Toen ik daarin het “Onze Vader” gebed in het Hongaars las, moest ik terugdenken aan de tijd, toen ik zelf een jaar of twaalf was, nu zo’n 70 jaar geleden. Bij ons thuis kwam Istvan een Hongaars pleegkind, een jongen van 9 of 10 voor een half jaar, via de kerk bij ons wonen. De communicatie met hem verliep via een boekje, dat nog steeds in mijn bezit is.
Wij sliepen samen in een tweepersoons bed. Iedere avond voor het slapen gaan bad hij trouw geknield voor het bed het Onze vader.
Grote gedeelten van dat gebed dat hij destijds opzegde als ook het Hongaarse volkslied staan nu nog in mijn geheugen gegrift.