December vind ik elk jaar weer een bijzondere maand. Er valt veel te zien en te horen. Ook wordt de maand gekleurd door feesten. Voor de kinderen en de gezinnen is het feest van de goede Sint van groot belang. Mensen geven elkaar presentjes en vaak zijn er gedichten en surprises. Op ludieke wijze kun je iets laten zien van genegenheid maar ook een goede grap of een typering van degene voor wie je de surprise of het gedicht hebt gemaakt, is waardevol. Ik heb er goede herinneringen aan. Door omstandigheden vieren wij het ‘heerlijke avondje’ iets later.
Gisteren was het de eerste Adventszondag. Wat betekent de Adventstijd voor mij en wat houdt Kerstmis voor mij in? Hoe kan ik dat waar we met Advent op wachten en wat we met Kerstmis vieren nu begrijpen? Elk jaar is dat ook weer anders. Het feest is wel hetzelfde, maar wij niet en onze wereld is ook weer veranderd. Dit jaar houden andere thema’s ons bezig en zijn we ervaringen en gebeurtenissen rijker. Hoe kunnen wij begrijpen dat God komt in een klein kind en hoe kunnen wij bevatten dat Christus ook voor ons geboren is? Ik wil me er weer op toeleggen en stil worden voor God. Anselm Grün schrijft “Ook voor jou is er een nieuwe aarde en een nieuwe hemel. Ook boven jouw duisternis zal het licht van Kerstmis opgaan. Ook jouw verstarring zal verdwijnen als Christus in je wordt geboren”.
Het is ook weer de tijd van de kerstbomen. Vroeger thuis hadden we een echte kerstboom voor vijf gulden en mijn moeder deed er echte kaarsjes in. Ik placht da
t ook nog te doen. Kerstbomen zijn er in vele variaties en maten. Zo heb je de kerstboom zonder kluit. Enige tijd geleden is deze al gerooid en op sterven na dood zodra hij in de warme kamer staat. Ter compensatie hangen we er een slinger van lampjes in, doen er wat bling-bling in en duwen eerbiedig een piek op de top. Met wat crêpepapier of een modieuze rieten mand om de voet lijkt het nog heel wat. Toch zullen de naalden onherroepelijk uitvallen en kort na kerst wordt de arme boom naar de brandstapel afgevoerd of gaat in stukjes in de container. En wie hoog tapijt heeft, zal de naalden nog tot het voorjaar tegenkomen. De boom met kluit is een iets langer leven beschoren. Toch is deze ook al vroeg weggerukt uit zijn vertrouwde omgeving en wie weet waar zijn broertjes en zusjes in een kamer of keuken staan. Sommigen poten, zeer milieubewust, de boom na afloop in de volle grond in de hoop dat ze er volgend jaar nog eens plezier van hebben. Dikwijls is de overgang van warm naar koud te gortig en sterft de boom toch ook een vroege dood. Sommige mensen zweren bij een echte kerstboom met de geur van dennennaalden. Terwijl bij anderen gewoon de kunstkerstboom van zolder gehaald wordt. Er zijn mensen die de ballen en de verlichting er nog in hebben hangen. Even het laken eraf halen en klaar is Kees. Lekker makkelijk! De eerste kunstboom is gespot in een groot warenhuis in Amerika. Het is dan 1883 en de boom die bestaat uit 25 takken versierd met rode bessen en was voor 23 dollarcent te koop. Had ik hem toen maar gekocht….. In de jaren dertig van de vorige eeuw deed de kunstkerstboom intrede in Nederland. Die eerste kunstbomen werden gemaakt in een fabriek waar ook toiletborstels werden gemaakt. Dat is dan wel weer een smakelijk detail. Zo’n kunstkerstboom is dus eigenlijk niets anders dan een uit de kluiten gewassen toiletborstel. Dat ik daar niet eerder aan heb gedacht, ha, ha! Pas in de jaren zeventig werden ze volop gekocht. Tegenwoordig zijn de kunstbomen bijna niet te onderscheiden van een ‘echte’ kerstboom. Het verschil is denk ik dat de echte boom niet helemaal perfect is. Dat is net als met mensen. Gaaf, maar niet perfect. Dat is dan ook wel weer een mooi beeld.
Maar laat ik verder maar niets zeggen. Wij hebben de kunstkerstbomen, ooit gekocht op een rommelmarkt, ook maar weer van zolder gehaald en met een echte kerstboom in de kamer zijn we van alle markten thuis. Ondertussen brandt de verlichting ook al weer. Het is immers een donkere tijd en wij zijn wel van de lichtpuntjes.
Ik wens u allen een fijne week onder de zegen van de Heer.
Ik sluit graag af met een een paar regels uit een mooi lied dat Carolina gisteren voor ons in de kerk zong:
“Uw licht doorbreekt de duisternis,
schijnt in onze nacht.
Uw waarheid die voor eeuwig is,
leidt ons naar de dag”
Ds. Wouter
Recente reacties