Donsveren

Afgelopen week mocht ik twee dagen op de lange latten staan. De eerste dag met volop sneeuw en weinig zicht. De tweede dag met een strak blauwe hemel en volop zon. Het was een betoverend landschap. Elke keer weer kom ik dan onder de indruk van de grootheid en de schoonheid van de schepping. Skiën is toch wel een geweldige sport. In een korte tijd leg je een flinke afstand af en het uitzicht is elk moment weer anders. Wat mooi dat mensen deze techniek hebben bedacht. Het gebied waar ik mocht zijn is een lieflijk landschap. De wintersport is daar een onderdeel van het dagelijks leven. Er zijn veel lokale mensen aan het skiën, vooral veel kinderen die in groepsverband les krijgen. Zoals wij zwemles krijgen op school, zo leren ze daar al jong de grote bergen te bedwingen.

Zaterdagavond was ik weer terug in Lopik. Gisterenmorgen een doopdienst. Als leefregel las ik een kort woord van Jacobus. Hij houdt zijn lezers voor om geen kwaad te spreken over de ander. Daarmee doe je je medemens onrecht aan. Ik las deze leefregel uit Jacobus naar aanleiding van een stukje uit het Stiltedagboek van Mirjam van der Vegt. Mirjam verhaalt een passage uit de film Doubt. Het gaat zo: Een vrouw roddelde over een man zonder dat ze hem echt kende. Die nacht kreeg ze een droom waarin een vinger uit de hemel naar haar wees. Overmand door schuldgevoel vertelde ze de volgende dag alles aan de priester. ‘Was dat de vinger van God? De priester knikte. ‘Je bent achteloos omgesprongen met de reputatie van een ander en je zou je diep moeten schamen!’ Toen de vrouw om vergeving vroeg, gaf hij haar de volgende opdracht: ‘Ga naar huis, pak een kussen en snijd het open op het dak van je huis. Kom daarna bij me terug en vertel me wat je zag’. Zo deed de vrouw en beverig kwam ze daarna vertellen wat ze had gezien: ‘De lucht was vol met donsveren, vader.’ De priester zuchtte. ‘Ik wil dat je teruggaat en alle veren verzamelt die uit het kussen zijn verdwenen.’ ‘Maar vader,’ stamelde de vrouw, ‘dat is onmogelijk. De wind heeft ze overal mee naartoe genomen!’ ‘En dat,’ sprak de priester, ‘is roddelen’. 

Aanstaande zondag is een kerk en schooldienst. Het thema is ‘Sorry voor alles’ Het zal gaan over vergeving.  De kinderen leren liederen die bij het thema passen en het gaat vast een mooie dienst worden. Heel hartelijk welkom in de kerk.

Ik sluit graag af met een bede uit de bijbel.

Mogen  de woorden van mijn mond en de overleggingen van mijn hart,

U welgevallig zijn, o Here, mijn rots en mijn verlosser. Psalm 19: 15

Maandag 12 februari is voor mij weer een studiedag in Amsterdam.

De volgende blog zal verschijnen op maandagmorgen 19 februari

Ik wens u en jou een fijne week onder de zegen van de Heer.

Ds. Wouter