De wind is nog guur, maar de zon staat aan een helder blauwe hemel. Na een paar koude dagen lonkt het voorjaar. Tijdens mijn ochtendwandeling hoor ik de tortelduiven koeren en een stelletje waterhoentjes maakt eerste aanstalten voor het bouwen van een nest. Weer een mooie tijd. Voor de watervogels is het overigens wel oppassen. Terwijl ze enthousiast achter elkaar aan rennen om te gaan paren of elkaar te verjagen zijn ze zo maar veranderd in roadkills. Roadkills zijn dieren die door een auto zijn geraakt en daardoor gedood. In deze tijd zie je er veel op of net langs de weg liggen. Ik vind het altijd zielig en kijk er het liefst niet na. Zelf probeer ik goed op te letten, maar ze steken soms zo maar de weg over en plotseling remmen of uitwijken is dan ook niet ongevaarlijk.

Gisterenmiddag- en avond waren we in Brabant. Op de A2 net voorbij Vught passeerden we een auto met reclame voor Radio Maria. Het viel me op en ik had er nog nooit van gehoord. Thuis heb ik het even opgezocht en met interesse naar geluisterd. Radio Maria is een katholiek radiostation dat 24 uur per dag, 7 dagen per week uitzendt en onder andere te beluisteren via internet. Ze hebben in deze tijd interessante programma’s over de vastentijd, de kruisweg en de 14 staties op weg naar Pasen. Ook vele informatieve programma’s over heiligen uit de lange traditie van de kerk. Mooi dat zo’n zender er is en in het zuiden van het land zal er zeker naar geluisterd worden en heeft het dus bestaansrecht. Even later vertelde een verpleegkundige uit het ziekenhuis dat ze in de morgendienst hulp kreeg van de geestelijke dienst. Het was zo druk op de afdeling dat de geestelijke een wit pak aantrok om enkele patiënten te wassen. Dan ben je echt in het Zuiden van het land. Mooi om te horen. Het lijkt een beetje op de Voetwassing.

Na de wandeling las ik in de krant een aardig interview met een collega die lang geleden de overstap maakte van de Gereformeerde Gemeenten naar de Protestantse Kerk in Nederland. Hij kwam uit dezelfde traditie als Franca Treur, de schijfster van Dorsvloer vol Confetti. Daarover zegt hij “Zij is tekort-gekomen. Dat is bij mij niet gebeurd. Mij heeft die kerk gebracht dat het geloof ergens om gaat, om God en jou. Het geloof is een serieuze aangelegenheid. En wat een geschenk ook, dat je niet zo kaal aan de dijk loopt”. De gepensioneerde collega heeft het een en ander meegemaakt. Toch weigert hij te somberen over God en over geloof. Hij doet boeiende uitspraken over kerk en geloof. Het interview was naar aanleiding van een recent uitgegeven boek van zijn hand. Het boek draagt de titel ‘Sores en Zegen’. Daar ik nog een boekenbon heb van mijn verjaardag ga ik het boek vandaag bestellen. Ik ben benieuwd en houd u graag op de hoogte.

Even later lag ik in de stoel van de tandarts. Het viel allemaal mee, toch zie ik er altijd weer tegenop. Dat zal wel te maken hebben met schrikbeelden uit mijn jeugd. Eens per half jaar kwam de  tandartswagen op het schoolplein staan. Dan was gelijk de hele dag verpest. Ik probeerde me te verstoppen, maar kwam ook aan de beurt. Aan de tandarts waar ik later als puber heen moest, heb ik zeker geen beste herinneringen….  Nu tref ik het veel beter. Vanmorgen in de stoel dacht ik er even terug en ook aan wat de assistente de vorige keer aan mij vertelde, namelijk dat er soms patiënten zijn die tijdens de behandeling in slaap vallen. Ik kan me er werkelijk niets bij voorstellen…

Ik sluit graag af met een tekst uit psalm 34

‘Mijd het kwade, doe wat goed is, streef naar vrede, jaag die na’.

Heb een fijne week onder de zegen van de Heer.

Ds. Wouter