Waken over de ziel.

Toen onze kinderen klein waren,was naast het Sinterklaasfeest het verjaardagsfeest populair. Het begon met een uitnodiging waar lang over nagedacht werd. Wat gaan we doen en wie nodigen we allemaal uit? Heel de klas? Alleen de meisjes of de jongens? Op de uitnodiging stond standaard: je wordt thuisgebracht! Het karakter van de feestjes veranderde naarmate ze ouder werden. Slaapfeestjes waren populair, maar ik heb ook wel eens een kind midden in de nacht naar huis gebracht omdat het toch wel eng was. We zijn wel eens naar een film geweest met het hele stel en zelfs eens een overnachting in een Pipowagen op een natuurcamping. Allemaal heel spannend. Blijkbaar is de ontwikkeling van de feestjes verder gegaan. Ik hoor en lees over Halloweenverjaardagfeestjes. Het lijkt me eng en niet goed voor mij, laat staan voor een kind. Een jonge moeder uit onze kerk schreef onlangs op Facebook: “Als nederlanders zijn wij enorm beschermend tegen over onze kinderen, maken wij overal een punt van maar Halloween kan wel? Onze kids blootstellen aan enge gruwelijke dingen, monsters hel en de dood dat vinden we dan tijdens halloween wel normaal. Sorry maar ik doe er niet aan mee.”

Halloween is komen overwaaien uit Amerika en krijgt in ons land steeds meer aandacht. Van oudsher is het een religieus feest waarin gedacht wordt aan de overledenen. Natuurlijk is er veel meer over te zeggen, maar dat laat ik nu even buiten beschouwing. In de handen van de commercie en boze krachten is het tot een eng feest geworden. Kijk we maken ons ontzettend druk over de kleur van zwarte piet en we zijn zeer beschermend als het gaat over het welzijn van onze kinderen, maar tijdens dit feest mag alles. Is dat wel oké? Ik vermoed van niet. Ik heb even gekeken naar een groots opgezet Halloweenfeest in Walibi genaamd: Walibi Fright Night. Een angstaanjagende clown loopt met jerrycans met benzine naar een gewond meisje dat vastgebonden zit. De benzine wordt over het meisje gegoten en vervolgens aangestoken. Er lopen mensen rond met kettingzagen en gruwelijke verwondingen rond. Alles moet zo eng mogelijk. In het Journaal zou gewaarschuwd worden voor heftige beelden. Hier wordt het aangeprezen als een feest voor het hele gezin en de entreeprijs is ook nog eens ruim vijfendertig euro. Mijn vader zou zeggen: ‘in geen vijfendertig jaar’. Kinderen gillen en alles wordt opgeslagen in hun kwetsbare kinderziel. Het kan niet anders of het heeft invloed. Ouders wees er voorzichtig mee. Doe niet mee omdat anderen dat ook doen. Maak een keus voor het welzijn van je kind. Later zullen ze je er dankbaar voor zijn. 

Gisteren in de kerk heb ik iets gezegd over ‘waken over je ziel’. Het is goed om contact te houden met je innerlijk. Dichtbij je ziel te blijven. Niet helemaal opgaan in wat je doet, maar in verbinding blijven met je innerlijke stem en zo met God. Voor ouders met jonge kinderen is het ook belangrijk om te waken over de ziel van de kinderen. Ze kunnen zichzelf nog niet beschermen. Ze weten niet wat goed of slecht voor hen is. Nu weet ik wel dat je de kinderen niet overal voor moet of kunt beschermen. Maar wees wel dichtbij en waak over hun welzijn. Soms betekent dat nee ‘verkopen’ omdat het domweg beter voor het kind is. Voor de kinderen in onze regio is het nu herfstvakantie. Misschien heb je als oma of opa of ouders een moment om eens lekker met ze te gaan wandelen in een bos of langs een rivier. Geniet van het goede en heb een fijne week zonder angst.

Ik sluit graag af met een kort gebed van broeder Frére van Taizé.

Jezus, hoop van ons hart,

U woont altijd in ons,

en door uw evangelie

zegt U tegen ieder van ons:

‘Vrees niet, Ik ben bij je.’

Heb een vredige week onder de zegen van de Heer.

ds. Wouter