Hoera!

Hoera! Facebook vijftien jaar. Facebook is al een echte puber geworden. Vandaag is de vijftiende verjaardag. Wat heeft het allemaal gebracht? Vriendschappen misschien? Ach, het ligt er maar aan hoe je daar naar kijkt. Sinds twee jaar hoor ik bij de grote schare die Facebookfamilie heet. Het heeft mij geen nieuwe vriendschappen gebracht en ook niet verdiept. Wel wat contacten die er vroeger waren zijn weer wat geactiveerd en dat is mooi. Verder is het gewoon handig om er even iets op te zetten. Maar om de ganse dag daar rond te hangen is niets voor mij. Toch zijn er veel mensen die dat doen. Ze lijken te gaan van feest tot feest en heel hun hebben en houden staat erop. Altijd blijde gezichten en geslaagde events. Daar is volgens mij veel onecht aan. Mensen die zich mooi voordoen, maar ondertussen in de penarie zitten of in een dip. Facebook is prima, zolang je er maar op een gezonde manier gebruik van maakt en je niet laat gebruiken voor allerlei ongein. Bovendien is het altijd oppassen voor boeven. Ze halen graag gegevens van je pagina en willen ook graag weten wanneer je niet thuis bent. Facebook. Een psychiater zei dat het allemaal onzin is. Echte vriendschappen zijn face-to-face zo vertelde hij voor de radio. Natuurlijk is dat waar, maar even gluren bij de buren en snel wat info ophalen of erop zetten, kan handig zijn.

Hoera. Ik kan mijn blog weer schrijven. Het lag niet aan de site van de kerk. Er zat een storing in mijn computerprogramma. Gelukkig hebben we een alternatief gevonden en kan ik weer wat schrijven. Kort vandaag want de morgen is al voorbij. Maar toch even contact en ik zet het nog wel op Facebook.

Vandaag is het ook wereldkankerdag. Hoera, dat deze dag er is. Maar zeker geen hoera voor het feit dat deze ziekte bestaat. Het is echt erg en ingrijpend wanneer die ziekte je lichaam of je gezin binnenglipt. Het verwoest je kracht en je lichaam, je toekomstplannen en het is een aanslag op je geestelijke weerstand. Kanker zet je wereld op z’n kop. Niets is meer hetzelfde en je komt er moeilijk helemaal af. Kanker heb je nooit alleen. Het treft je samen en je gezin en je vrienden. Kanker is erg. Daar moet je zeker niet te makkelijk over denken. Wel goed dat deze dag er is. Extra aandacht voor preventie, behandeling en begeleiding. O wat is dat belangrijk. Wat ik erg vind is dat deze ziekte als een scheldwoord wordt gebruikt. Werkelijk misselijkmakend wat er op Facebook en andere sociale media allemaal geroepen wordt in verbinding met het woord kanker. Ik ga  ze hier niet opsommen. U kan zelf wel wat bedenken. Vroeger werd het woord kanker niet gebruikt. U heeft de gevreesde ziekte, zei de arts toen en in de volksmond werd over de ziekte K gesproken. Gelukkig is die tijd voorbij. Openheid en eerlijkheid daar is een mens mee geholpen en dat geeft ook perspectieven voor gesprek en begeleiding.

Ik sluit deze korte blog graag af met een bijbeltekst waar ik gisterenmorgen de eredienst mee begon.

Heer, open mijn lippen, opdat mijn mond uw lof verkondigt.

Ik wens u allen een fijne en bemoedigende week onder de zegen van de Heer.

ds. Wouter