Vorige week maandag lanceerde SIRE de campagne Doeslief. De campagne is bedoeld om ‘schreeuwers, schelders, bumperklevers asocialen, pestkoppen, herrieschoppers, treiteraars en spugers aan te zetten tot ander gedrag. Want mensen zijn niet altijd even lief voor elkaar. Dat geldt met name op de sociale media. Iedereen roept maar wat en scheld erop los wanneer het even niet zint. Sommigen schelden overal op. Op schaatsers die een mooie prestatie neerzetten, op een voetbalclub, op de caissiére op de hulpverleners en ook de ov-medewerkers worden getreiterd door passagiers. Waarom eigenlijk? Heeft het te maken met een slechte opvoeding, verlies aan waarden en normen, een kansloze positie? En is het misschien ook zo dat wanneer mensen niet meer in een Godshuis komen om te horen dat we goed voor elkaar moeten zorgen, ze dat ook gewoon niet meer weten? Het lijkt steeds meer ‘gewoon’ te zijn om meteen maar te schelden. Volgens SIRE zouden de top 5 plekken van onaardig gedrag zijn: 1.in het verkeer, 2. op sociale media, 3. in het openbaar vervoer, 4. in de politiek, 5. in de supermarkt. Het is toch wel erg dat zelfs de politiek in dit rijtje voorkomt. Wat dat betreft staat het er niet best voor en is het blijkbaar hard nodig dat er een campagne is waarin mensen gezegd wordt: doeslief! Ironisch genoeg werd op deze actie ook weer volop gereageerd met scheldwoorden en verwensingen…

Het grote gebod in de bijbel is dat we God moeten liefhebben met alles wat in ons is. God liefhebben met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand dat is het grootste en eerste gebod. Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf. Behoort dit niet tot de hoogste en meest achtenswaardige uitdrukking van ons mens zijn? Is het niet zo dat we ons hierin kunnen onderscheiden van de boze machten in onze wereld? De apostel Paulus zegt in een brief die hij tweeduizend jaar geleden schreef aan gelovige mensen in de stad Efeze: maar jullie geheel anders, want jullie hebben Christus leren kennen! Jezus die de Christus wordt genoemd heeft in zijn dagelijkse praktijk en in de omgang met mensen laten zien dat het anders kan en anders moet. De wereld gaat stuk aan mensen die elkaar tot wolf zijn geworden. Maar als je jezelf kan zien als een geliefd mensenkind van God dan krijg je de ruimte om de ander ook in dat perspectief te zien. De stichting SIRE neemt een op de geboden geënte taak en opdracht op zich: doeslief!

Deze dagen waait er veel wind langs ons heen. Gisteren had vooral het zuiden van ons land te kampen met heftige windstoten. Van iemand hoorde ik dat een jonge vrouw was opgenomen in het ziekenhuis. Ze was van het paard gewaaid. Ook in de Lopikerwaard spookte het flink zo kort voor de avond. De wind houdt nog wel even aan en blijkbaar is er ook nog niet voldoende regenwater neergedaald op onze Lage Landen. Toch is het zo af en toe even droog en schijnt de zon fel. Dat zijn mooie momenten voor een wandeling kort of lang. Even eruit en genieten van het voorjaar dat op het vinkentouw zit.

Gisteren was het ook de eerste zondag van de Veertigdagentijd. Deze periode loopt van Aswoensdag tot aan het grote feest van Pasen. In de kerk en in ons dagelijks leven bezinnen we ons op de betekenis van het lijden en sterven van Jezus en we staan stil bij het lijden in onze wereld vandaag. We lazen in de kerk over de verzoeking in de woestijn. Jezus werd door de Diabolos (letterlijke betekenis: de door de war schopper) verzocht. De duivel zei tegen Hem: “Als U de Zoon van God bent, zeg dan tegen deze steen dat hij een brood moet worden.” Het is de verzoeking om alles te consumeren wat wordt aangeboden. De tweede verzoeking is de oude verleiding om alles te bezitten en macht te hebben. “Als U mij aanbidt, zegt de verleider, dan zal alles van U zijn”. De derde beproeving heeft te maken met ‘God voor jouw karretje spannen en Hem verzoeken. Wij hebben ook te maken met verleidingen. Dat begint dichtbij, in eigen huis, op straat, op school en op het werk. Overal wordt je in de verleiding gebracht om egoïstisch te zijn, macht te pakken en ‘God voor je karretje te spannen’. Jezus was sterk. Hij bleef dichtbij zichzelf en bij de stem die Hij kort daarvoor had gehoord: Gij zijt mijn geliefde! Dat is wel kostbaar: Horen dat je een geliefd mens bent! Een Koninklijk kind, door de Vader bemint. Dat helpt ook wel bij de oproep: Doeslief!

Ik sluit graag af met een paar woorden uit het loflied op de liefde zoals we dat vinden in de brief 1 Korintiërs 13

De liefde is geduldig en vol goedheid.

De liefde kent geen afgunst

Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, 

Ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan.

Ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid.

Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze.

De liefde zal nooit vergaan.

Heb een fijne week onder de zegen van de Heer.

ds. Wouter