Vriend in het duister en gids naar het licht.

Het is vrijdagochtend. Om zes uur word ik gewekt door een hemels concert uitgevoerd door vogels van landgoed Hydepark. Even later doe ik mijn ochtendwandeling. De zon is al wakker en ik laat me verrassen door de schoonheid van de schepping hier op de Utrechtse Heuvelrug.  Ik bevind me voor twee dagen studie op landgoed Hydepark gelegen op het grondgebied van de gemeente Doorn. Sinds 1951 is dit prachtige landgoed van ongeveer vijftig hectare in bezit van de kerk. Er stonden een aantal oude gebouwen die gebruikt werden voor conferenties, vakanties en nascholing voor predikanten. In de zomer van 2014 werden deze gebouwen gesloopt en er verrees een nieuw conferentiecentrum met een grote vleugel die gebruikt wordt voor diaconale vakanties. Dat wil zeggen dat mensen uit de kerk die hiervoor in aanmerking komen voor een eerlijke prijs een week op een van de mooiste plekken in Nederland er even helemaal tussenuit kunnen zijn. In de vroege ochtend voordat het programma weer begint, loop ik nog even naar de prachtige orangerie en geniet van het geluid van het kletterende water uit de fontein. De cursus die ik samen met negentien collega’s volg, heeft als titel ‘de spiritualiteit van de pastor’. We spreken over onze bronnen van spiritualiteit. Dus de vraag: waardoor word ikzelf gevoed? We lazen inspirerende teksten van onder andere Thomas Merton, Teresa van Avilla, Johannes van het Kruis, Dag Hammerskjöld. Verder was er een inspirerende studie naar wie nu eigenlijk de geliefde leerling uit het Johannes evangelie is. Een boeiende speurtocht bracht ons bij onze eigen roeping. Op de eerste avond waren we verdeeld in groepjes van drie personen om onze eigen geestelijke biografie met elkaar te delen en daar verder over te spreken. Ik trof het goed met twee aimabele collega’s met wie het goed toeven was. We zaten buiten en deelden ons geestelijk leven met elkaar. Het was tot nu toe voor mij misschien wel de meest bemoedigende studie in het kader van de permanente opleiding. Het heeft me rust gebracht en ook de hernieuwde opdracht voor mezelf om ruim de tijd te nemen om te drinken uit de bronnen van de geestelijke traditie. In de avond mocht ik nog een huwelijk inzegenen in het midden van onze gemeente. Het werd een fijne dienst met een stralend bruidspaar in ons midden en mooie muziek en solozang. 

Na een zaterdagochtend van studie en voorbereiding op de diensten zijn we in de middag nog lekker gaan fietsen in de omgeving van Driebergen, Maarn en Doorn. We kwamen op onze fietstocht nog bij de Pyramide van Austerlitz. Deze pyramide is gebouwd in de Franse tijd door de soldaten van Napoleon als een eerbetoon aan de generaal. De pyramide is een rijksmonument en werd in 1804 gebouwd en is 36 meter hoog. Bovenop de pyramide is later nog een stenen gedenknaald (obelisk) geplaatst. We hebben de pyramide niet beklommen maar wel genoten van een kop koffie met gebak. We vonden dat we dat wel verdiend hadden. Ha, ha.

Ik wens u allen een fijne week onder de zegen van de Heer. Zorg voor wat verkoeling en voldoende rust en drink uit de bronnen.

Graag sluit ik af met een lied dat we gisteren zongen voor de viering van het Heilig Avondmaal. Het is lied 426 uit het Nieuwe Liedboek

God zal je hoeden, Christus je voeden

Geest van hierboven geeft zin en zicht.

God schenk je warmte, geneest en omarmt je,

vriend in het duister en gids naar het licht. 

ds. Wouter

 Pyramide van Austerlitz