Minjan

Zondagmorgen even voor negen. Een eend kwaakt. Een tortelduif probeert de aandacht te trekken door luid te koeren. Het voorjaar komt eraan.

De straten zijn verlaten. Een wielrenner spoedt voorbij. De parkeerplaats van de kerk is nagenoeg leeg. De hekken voor de tweede parkeerplaats zitten dicht. Binnen lopen een paar mensen. Niemand geeft elkaar een hand. We houden afstand en praten van verre. Er rennen geen kinderen door de gang. Ik mis ze. Zij zorgen anders voor een ongedwongen en vrolijke sfeer. Even later loop ik met een diaken en een ouderling de kerkzaal binnen. Het is spookachtig leeg.

We zijn met tien. Ik denk aan een oud joods gebruik. Hoe heet dat ook alweer? O, ja: minjan. Een minjan is een groep van tenminste tien volwassen joodse mannen die nodig zijn om een gebedsdienst door te laten gaan. Bij minder dan tien kan er geen gebedsdienst gehouden worden. Wij zijn met tien.

Ik doe een woord van welkom en vertrouw erop dat het ergens terecht komt. Wellicht bij mensen thuis die meeluisteren en kijken. Mensen in pyama, aan het ontbijt, keurig op de bank of aan het hardlopen met oortjes. Jan zet de toon en Annemarie zingt voor de hele gemeente. Ik kom er een beetje in en ervaar dit samenzijn als heel bijzonder en ook als troostend. Zo kunnen we toch verbonden zijn met elkaar en blijft de lofzang gaande. Wij lezen Johannes 4 volgens het leesrooster.  Het gaat over een vrouw die wat apart staat. Jezus ontmoet haar bij de bron van Jacob en er ontstaat een diepgaand gesprek. De vraag waar we samen over nadenken is: wat heb je nu nodig in een crisissituatie? We komen uit bij het oude woord ‘barmhartigheid’ De crisis roept ons op om barmhartig zijn en naar elkaar om te zien. Dit is wat anders dan toiletpapier, paracetamol of afbakbroodjes hamsteren. Heb oog voor de ander in het vertrouwen dat God ons ziet. Op deze site van de Brugkerk kunt u de dienst nog zien en horen.

Ondertussen dendert het Corona-virus door. De crisis is groot en niemand weet hoe het verder zal gaan. U en ik zijn ermee bezig in gedachten. We praten erover en willen steeds weer weten hoe de ontwikkelingen gaan. Uit Italië komen beangstigende berichten over mensen die zonder de aanwezigheid van geliefden sterven omdat het niet anders kan. Stel je voor hoe vreselijk dat moet zijn. We hebben te maken met de grootste crisis sinds de Tweede Wereldoorlog. Gisteren zijn de maatregelen in ons land nog verder aangescherpt en vanavond zal de minister president het volk toespreken. Velen luisteren naar de adviezen die gegeven worden, anderen blijven hamsteren of wuiven de gevaren nog steeds weg. Die laatste groep wordt gelukkig wel kleiner want juist zij vormen een bedreiging. Hoe dan ook: het virus dwingt ons om anders leven! Het reizen is voorbij en de luchthavens liggen er verlaten bij. We moeten ons snel aanpassen en daarbij niet vergeten om te zien naar elkaar.

Ik kreeg gisteren van iemand een mooie tekst uit Jeremia 17. Deze wil ik graag aan jou doorgeven.

Gezegend wie op de Heer vertrouwt, wiens toeverlaat de Heer is.

Hij is als een boom geplant aan water, zijn wortels reiken tot in de rivier.

Hij merkt de komst van de hitte niet op, zijn bladeren blijven altijd groen.

Tijden van droogte deren hem niet, steeds weer draagt hij vrucht.

Vrede en alle goeds.

Ds. Wouter

Nog even het volgende: Mijn verjaardagsfeest 28 maart gaat nu niet door. Misschien op een later moment. Ik houd u op de hoogte.

Eerder heb ik u al verteld dat ik een boekje ga uitgeven van een verzameling van mijn blogs van de afgelopen periode. Alle (aangepaste) blogs, teksten en illustraties zijn ingeleverd en nu ligt het project bij de drukker. Als alles volgens plan verloopt, heb ik de boeken acht mei al in huis. U bent in de gelegenheid om alvast te reserveren. Als de dokter somber kijkt, over leven, kanker en geloven is de titel. Het boek bestaat uit honderd pagina’s en bevat een hardcover omslag. Per stuk kosten ze €17,50 excl. eventuele verzendkosten. Om te bestellen kunt u een mailtje sturen naar alsdedoktersomberkijkt@hotmail.com. Vergeet hierbij niet uw naam te vermelden en of u hem op wilt komen halen in Lopik of wil laten bezorgen via de post. In het geval dat u hem wilt laten versturen, verzoek ik u om ook uw adres in de mail te zetten.