Donderdag ging ik al vroeg naar de kliniek in Duitsland. Ik vond het spannend. Alles is opnieuw anders.
Ik was er nog maar een halve dag of mijn kamergenoot moest voor een CT-scan. Even later kwamen twee artsen op de kamer. Ze hadden een verontrustend bericht. Er was iets in zijn longen geconstateerd. Binnen vijf minuten was hij overgeplaatst naar de afdeling Corona-verdachten’. Dit had ook meteen gevolgen voor mij. Wanneer mijn kamergenoot positief zou testen, moest ik ook meteen naar die afdeling waar je niet wil zijn en ook een test ondergaan. De eerste test van mijn buurman kwam vrijdagmiddag. Deze was negatief, maar zo zei de arts mij: hij moet voor de zekerheid nogmaals getest worden. Ik moest blijven tot de uitslag bekend zou zijn.
Zaterdagmiddag mocht ik een uurtje naar buiten om te wandelen in een natuurgebied net achter de kliniek. Het was fijn om even buiten te zijn. Na een halfuurtje legde ik mijn jas in het gras onder een dikke eik. Ik genoot van een aangenaam briesje met mijn gezicht in de zo’n kon ik alles even vergeten en dacht terug aan de meditatie over Jezus lopend over het water. ‘Blijf kalm en wees niet bang, Ik ben er’. Dan komt het er wel op aan! En ik moet zeggen dat ik het vertrouwen op een goede afloop van dit intermezzo wel had.
Zondag laat in de middag kwam de uitslag……….. Gelukkig voor mijn kamergenoot en voor mij kweekte hij opnieuw negatief. Ook voor de zusters en artsen een hele opluchting. Zij hadden hem immers verzorgd. Maandag stapte ik met een gevoel van opluchting in de auto.
Een bijzondere aanloop richting Pasen.
De stille week is begonnen. Vele malen stiller dan anders.
Geen Matteüspassion, een totaal andere Passion, geen dienst op Witte Donderdag en Stille Zaterdag. Wel online-diensten in de Brugkerk op Goede Vrijdag en op de Paasmorgen. Daar ik deze keer behoorlijk tijd nodig heb om te herstellen van de kuur zal ik er op Goede Vrijdag nog niet zijn. Wel hoop ik er op de Paasmorgen te zijn.
Maar wat zal het dit jaar anders zijn. Geen heerlijke gemeentezang van bijvoorbeeld ‘Daar juicht een toon, daar klinkt een stem, die galmt door gans Jeruzalem, een heerlijk morgenlicht breekt aan: de Heer is waarlijk opgestaan’. Wel is er een leuk kindermoment, een kinderlied en een korte meditatie en een klein groepje dat voor ons zingt.
Toch doet het feit dat het dit jaar anders zal zijn niets af aan de boodschap van het Paasfeest. Ook al moeten we voor ons gevoel veel missen, Pasen kan nu nog wel eens veel indrukwekkender zijn. Juist omdat we geoefend worden om te wachten en uit te zien. De kracht van de liefde is sterker dan de macht van de dood. De Heer is waarlijk opgestaan, ja Hij leeft!
Ik wens u allen, waar u ook bent en wat u ook meemaakt, kortom: ondanks alles, toch een goed paasfeest.
Hartelijke groet ds. Wouter
Recente reacties