Wat doet een mens wanneer hij op Koningsdag niet naar een vrijmarkt of een aubade kan gaan? Je kan iets geks verzinnen of gewoon met je kat of hond thuisblijven omdat er dit jaar niet zoveel te vieren valt. Mijn vrouw had een bijzonder plan opgevat. Om vijf voor zes in de ochtend, ja u leest het goed, zaten we op de fiets. Ik had de ijsmuts op en handschoenen aan. Het was rond het vriespunt. We fietsten in westelijke richting. De mist lag op de weilanden en de lucht vol vogelgeluiden. Bij Cabauw gingen we het kerkpad op tot het bankje bij het water. Gerjanne had warme broodjes, koffie en zelfs een gekookt eitje meegenomen. Even later zaten we aan een wel gedekte tafel. Het was 18 minuten over zes. De zon kwam op. Wij verbaasden ons over de kracht waarmee ze door de mist heen wist te schijnen. Gelukkig kwamen er geen bekenden langs, want het zag er natuurlijk rondom dit vroege tijdstip wel een beetje vreemd uit. Toch was het een mooie ervaring. Koningsdag 2020 was begonnen. Deze dag vergeten we niet meer. Verder was het die dag toch maar een beetje saai. Geen bezoek en niet op bezoek en geen handel op een markt. Dus het was wat stil, maar er zijn ergere dingen. In de middag ben ik de garagedeur maar eens gaan schilderen in de kleur ‘koningsblauw’. De glans was eraf en daar moest ik nodig verandering in brengen, zo dacht ik.

Sinds de Coronacrisis bestel ik regelmatig een broodje bij de bakker via Whatsapp. Dat gaat formidabel. Ik vraag of Astrid een halfje bruin op het bankje voor de kerk legt en even later haal ik deze op. De rekening komt later. Vorige week bestelde ik er ook een croissant bij. Toen ik even later bij het bankje kwam lag het zakje met croissant, of wat er van over was, een paar meter verderop in het grind. In de grote platanen voor de kerk zaten meerdere kraaien lawaai te maken. Lachten ze mij uit? Ik wist genoeg. De croissant was ook voor de kraaien onweerstaanbaar. Nu wilt u misschien weten rondom welk tijdstip de lekkernijen op het bankje voor de kerk liggen, maar daar kan ik geen uitspraken over doen. Bovendien loopt u het risico eens de rekening vastgeplakt op het broodje aan te treffen. Dan bent u de Sjaak.

Een bankje kan in het leven van een mens een bijzondere rol spelen. Je kan er elkaar voor het eerst een zoen geven, een goed gesprek hebben of gewoon even genieten van het uitzicht. Voor het huis hebben we ook een bankje staan. De laatste week dient deze vooral voor de handel in mijn boek. Helaas kan ik het boek niet persoonlijk overhandigen, maar ik leg het voor de ‘ophalers’ op het bankje voor het huis. Soms zien we elkaar en zwaaien.

Aanstaande donderdag ga ik weer naar de kliniek in Duitsland voor de volgende behandeling. De bijwerkingen na de laatste kuur vielen erg mee. Hiervoor zijn we dankbaar.

Ik wens u allen een goede week onder de zegen van de Heer.

Dit is een morgen als ooit de eerste,

zingende vogels, geven hem door.

Dank voor het zingen, dank voor de morgen,

beide ontspringen nieuw aan het woord.    Nieuwe Liedboek 216