De afgelopen weken heeft u niet zoveel van mij gehoord via de blog. Geen radiostilte of iets dergelijks, maar gewoon even rust. We waren een week in Vlissingen en genoten van het magnifieke uitzicht op de monde van de Westerschelde. We hebben fijn gefietst door de duinen, langs Dishoek, Zoutelande in de richting van Domburg. De machtige zeedijk vertelt over de kunde van waterkering en oog voor veiligheid. Een van de dagen was het uitzonderlijk warm en de stranden lagen zonder ons vol tot laat in de avond. Goed om even weg te zijn, maar de lange arm van chemo wist mij ook in het uiterste Zuidwesten van het land in de kraag te grijpen. De laatste weken ging het met de beleving van mijn gezondheid sterk op en neer. Dan weer kon ik alles aan, maar even later zat ik onder in een diep dal. Hoe het komt? Ik weet het niet zo goed. Als ik wat somber ben, gaat mijn energielevel hard naar beneden en zie ik het niet zo zitten. Of is het zo dat wanneer mijn energielevel laag is ik somber word? Lichaam en geest hebben alles met elkaar te maken en kunnen elkaar verlammen of juist oprichten. Ik probeer om positief te zijn en niet te somberen. Vaak heb ik daar wel wat hulp bij nodig van een Knorretje of zo. En verder is het ook zo dat wanneer ik iets voor een ander kan betekenen ik mij ook meteen beter voel.
Gisteren ging het goed. Op de parkeerplaats van onze kerk was het druk. Er stonden 150 stoelen op ruime onderlinge afstand gericht op het oosten, waar de zon opkomt. Daar stond een flinke aanhanger versierd met ballonnen, een piano en een grote bos zonnebloemen. Daarachter mocht ik staan om de openluchtdienst te leiden. Wat was het fijn dat we weer samen konden zingen en dat er zoveel kinderen waren. Voor de kinderen was nog een leuke verrassing: ze kregen allemaal een raket-ijsje. Was het maar altijd ‘buitenkerk’!
Het thema van de dienst was: Zorg goed voor elkaar! We lazen het verhaal van de Barmhartige Samaritaan. Hij koos ervoor om te zorgen voor de ander. Die ander was een gewond en kwetsbaar mens. Ze hadden geen enkele relatie tot elkaar, behalve dan dat beiden mensen onderweg zijn. Hoogleraar psychologie Dirk de Wachter zegt dat zorg de essentie van het bestaan is. Het leven is zorgzaam zijn voor elkaar. Dit is het belangrijkste, de rest komt op de tweede plaats. Jezus gaf ons dat voorbeeld tot in dood en opstanding. Zelfs aan het kruis was Hij zorgzaam voor zijn moeder en bad Hij voor degenen die Hem kruisigden.
Nog even over de mooie bos zonnebloemen. Wie door Frankrijk rijdt ziet in de zomer velden vol met zonnebloemen. In het Frans noemt men de zonnebloem ’tournesol’. Dit betekent: draait naar de zon. En dat doen ze ook echt. De zonnebloem draait zich zoveel mogelijk naar de zon toe. Dit betekent dat de bloemknop zich op zonnige dagen van oost naar west richt achter de zon aan. Het hart van de bloem is voortdurend gericht op de zon. ’s Nachts keert de bloemknop terug naar het oosten, waar de zon opkomt. Ik vind dit een mooi beeld. Ik dacht altijd dat een zonnebloem zo genoemd wordt omdat deze een beetje lijkt op de zon. Maar de bloem dankt haar naam aan het feit dat ze gericht is op de zon. Elke keer als jij een zonnebloem ziet, en ze zijn er nu volop dan mag je daar aan denken. Het is ook wel een mooi beeld voor een gelovig mens. Op wie en wat ben je op gericht? Waar laat je jouw leven door leiden? Wij mogen gericht zijn op God. Hij geeft ons nieuwe moed en kracht. In zijn licht zien we het licht. In zijn licht mogen we leven!
Deze week ben ik thuis. Volgende week maandag 24 augustus ben ik weer in de kliniek voor een CT-scan. Dus dat is weer spannend. U hoort later de uitslag.
Ik sluit graag af met een paar woorden uit een lied van LEV. De titel is ‘morgenlicht’.
In de stilte van de morgen,
als de wereld weer ontwaakt,
ik de vogels zacht hoor fluiten
en de zon voel door de ruiten.
In de stilte van de morgen,
als mijn adem wolkjes blaast
en de nieuwe dag begint,
bid ik dat uw liefde wint
in wat ik doe vandaag
Met open handen en een dankbaar hart
geef ik me over, maak een nieuwe start.
In het morgenlicht
zie ik uw gezicht.
Hartelijke groet en heb een goede week
ds. Wouter
Beste dominee,
Sta somberheid maar eens toe, lichaam en geest hebben al zo veel om tegen te vechten
Wat heb je het weer mooi verwoord Wouter. Je openheid over de ups en downs in je leven geven een bemoedigende uitwerking op andere mensen. Het getuigd van moed en vertrouwen. Dank daarvoor. Ook voor het mooie lied. Sterkte voor volgende week maandag, dat blijven steeds spannende momenten. Groet uit Rijswijk
Wat mooi Wouter ,
Heel veel sterkte voor de komende week, ik ga de dienst terug luisteren