door Brugkerk Lopik | sep 30, 2019 | Blog
Het is zondagavond. Ik zit even in de zogenaamde Lounge van afdeling twaalf. Er komt een man in zwart kostuum uit de lift. Hij heeft een jongen van een jaar of vijftien bij zich en zegt dat hij hier kan wachten. Ik denk: dit is vast een dominee die op zondag na de...
door Brugkerk Lopik | sep 16, 2019 | Blog
Het is zondagmiddag half vijf. Ik lig in het ziekenhuis en kijk naar de druppels chemo die uit een grote infuuszak traag in mijn lichaam vallen. Ruim 50 uur is dit nu al aan de gang, nog een half uur te gaan. Ik denk eraan dat deze druppels mijn vriend zijn. Ze moeten...
door Brugkerk Lopik | sep 9, 2019 | Blog
Grote ogen volgen ons. Het zijn de ogen van een aantal kalveren in de wei. Het is zondagmiddag en wij wandelen net buiten het plaatsje Cabauw in de richting van ‘de middelste molen’. De toevoeging ‘middelste’ doet vermoeden dat er meer molens...
door Brugkerk Lopik | aug 31, 2019 | Blog
Ik zit in een rolstoel met de infuuspaal voor mij. Een Afrikaanse jongen duwt me door de gangen van het Erasmus op weg naar weer een CT-scan. Woorden zonder boodschap kaatsen dof tussen ons heen en weer. Buiten is het warm, de gangen kil en lang. Binnen in mij heerst...
door Brugkerk Lopik | aug 12, 2019 | Blog
Het werd me verteld. Ik heb slecht bericht voor u. U hebt Alvleesklierkanker. Ik moet me vasthouden aan de tafel van de dokter en aan Gerjanne om niet om te vallen. De eerste week gaan steeds twee korte zinnen door heel mijn bestaan: ik heb het en jk ben ten dode...
Recente reacties