Lieve mensen,

Gisterenavond mocht ik weer voor de eerste keer voorgaan in een kerkdienst. Ik was in Andel en het was fijn om daar weer te zijn. Al die mensen met wie ik en wij heel veel jaren lief en leed mochten delen. Ik vond het wel spannend om voor de eerste keer weer in het openbaar te spreken, maar het ging goed en dat geeft vertrouwen. Het is een voorrecht om de oude woorden uit de bijbel tot leven te laten komen in het midden van een groep mensen. Mensen van toen en mensen van nu hebben zorgen, vreugden, vragen, verdriet, teleurstelling en noem maar op. Natuurlijk hebben we nu andere zorgen en vragen, maar de basis emoties zijn dezelfde: blijdschap, angst, verdriet en boosheid. Wat is het dan helpend wanneer toen en nu Jezus als het ware in ons midden staat en ons de hand reikt.

Vandaag begin ik officieel met mijn werkzaamheden. Aanstaande zondag is de bevestigingsdienst van ambtsdragers. Wij nemen afscheid van vijf ambtsdragers en een jeugdwerker en er treden vijf nieuwe ambtsdragers en een jeugdwerker aan. Het is bijzonder dat we opnieuw voltallig mogen zijn. Wat een voorrecht! En vele handen maken het werk wat lichter. Het is goed om als team samen verantwoordelijk te zijn voor onze kerkelijke gemeenschap. Samen zie je meer, kun je meer, geloof je meer. Ik zie met vreugde uit naar de dienst en naar de ontmoeting met u en jou. Dus hartelijk welkom!

Maar eerst is er nog de rommelmarkt aanstaande zaterdag. We hebben flink wat ingeleverd dus de opbrengst zal wel weer ruim boven de vijftienduizend euro komen, ha, ha! Wat nog belangrijker dan de opbrengst is, is de ontmoeting met elkaar. Wat was het vorig jaar gezellig en wat hebben ook toen veel mensen meegewerkt om het evenement weer tot een succes te laten zijn. Als je je inzet voor de ander geeft dat een goed gevoel en een mooi resultaat. Een vriendelijk woord of een liefdevol gebaar kan iemands leven veranderen, ook op de rommelmarkt in Lopik. Welke andere investering kost er nu zo weinig en geeft zoveel rendement? Wees dus positief en let op het geluk van de ander. Zelf vind ik het ook altijd mooi dat mensen voor niet al te veel geld toch iets leuks kunnen kopen waar ze echt helemaal happy mee zijn. Het geluk is dichtbij, sta er voor open.

De komende maand zal ik me in mijn werkzaamheden vooral toeleggen op de erediensten en crisispastoraat. De kunst zal zijn om de grenzen te bewaken en niet te hard van stapel te lopen. Onlangs zei iemand tegen mij “wacht op de Heer”. Dat vind ik wel mooi. Graag wil ik wachten op de Heer en Hem niet voor de voeten lopen door al mijn druk gedoe. Hoe doe je dat dan ‘wachten op Heer’? Dat heeft voor mij wel te maken met innerlijke rust, momenten van gebed, lezing en afstemmen op dat wat de Heer van mij vraagt en niet wat ik van mijzelf vraag.

Dan is het morgen 1 september. Vroeger kregen we dan levertraan te drinken omdat de ‘r’ weer in de namen van de maanden zit en de boze winter eraan komt. Nu krijgen we morgen nieuwe buren. Ik ben benieuwd, want een goede buur is beter dan een verre vriend zeggen ze wel eens. Of dit echt waar is, weet ik niet. Een verre vriend is ook goud waard. De ‘oude buren’ gaan aan overzijde wonen en worden nu overburen dat is maar een kleine afstand, maar wel een hele stap. De nieuwe buren zullen we vast gaan leren kennen, ze komen ook uit de buurt en dat is dan vast ‘goed volk’. Verhuizen is ingrijpend en inspannend en je weet weer eens wat je allemaal verzameld hebt in al die jaren.

Het is vandaag een beetje een allegaartje geworden, neemt u mij niet kwalijk.
Graag sluit ik af met een bijbeltekst uit Filippenzen: Steeds als ik aan jullie denk, dank ik mijn

God. En elke keer als ik voor jullie bid, doe ik dat met vreugde.

Ik wens u een goede week onder de zegen van de Heer.

Hartelijke groet ds. Wouter