Lieve mensen
Zaterdagmorgen belde ik even met mijn moeder. ‘Hoe gaat het moeder?’ ‘Niet zo best’, was haar antwoord. ‘Ik zit opgesloten.’ ‘Wat is er dan gebeurd,’ vroeg ik maar. ‘Er is hier een of andere ziekte uitgebroken. Niemand mag van de kamer en dat is al een paar dagen zo. De zusters komen binnen met mondkapjes voor en als er bezoek komt dan zitten ze helemaal in plastic.’ Hier en daar had ik al gehoord dat veel mensen ziek zijn en dat het zogenaamde Norovirus rondgaat. Daar kun je zeker flink ziek van zijn en dat is zo besmettelijk als maar kan. Niet leuk voor mijn moeder. Die middag belde ze zelf. ‘Het duurt nog tot woensdag en er is niet veel aan zo.’ Ik begrijp het, ze mist de gezelligheid van samen koffiedrinken in de grote zaal en gezamenlijk eten. Voor haar gevoel nog minder te beleven dan anders in een toch al wat stille omgeving. Gelukkig gaat er weer een einde aan komen en blijft ze tot nu toch nog verschoond van het virus.
Mijn bureaukalender geeft voor vandaag de volgende stelling: “Veranderingen zijn moeilijk en kosten vaak veel, maar als het goede veranderingen zijn, zijn ze het waard.” En inderdaad dat is waar. Wanneer je het altijd al op deze manier hebt bekeken en gedaan dan is het lastig om er anders naar te kijken of het op een andere wijze te doen. Neem nu als voorbeeld: In een groep zeg ik nooit iets. Dat lijkt me eng en wie heeft er wat aan. Een eerste stap, een eerste keer is best heel wat. Toch kan het je helpen om wat vrijer te worden en misschien help je de ander. Een ander voorbeeld:ik ga nooit naar het Avondmaal in de kerk. Dat is niet voor mij en dat heb ik ook nooit gedaan. Een verandering in zienswijze of handelen kan een nieuwe ervaring gaan worden en werkelijk iets toevoegen aan jouw leven.
Gisterenavond hadden we een mooie jeugddienst in onze kerk. Het ging over Job. Hij was een gelovig en integer mens. Hij vermeed het kwaad en was een goede vader. Alles wordt hem afgenomen. Hoe gaat het dan verder met je leven en met je geloof. Als er gesnoeid wordt in je leven, komen er dan vruchten of overheerst de pijn en de woede? Ik zag en voelde dat het mensen raakte. Wat ben jij kwijtgeraakt of waarvan heb jij het gevoel dat het je afgenomen is? De centrale vraag in de preek was: waarom dien ik God? Is het omdat het me goed gaat en omdat God mij beschermt of is het omdat ik God liefheb. Het was een indringende vraag die ons dichtbij ons eigen hart bracht. In deze dienst was ook ruimte en gelegenheid om actief deel te nemen door bijvoorbeeld een via een briefje een gebed in te leveren. Voorin de kerk stond het grote kruis weer opgesteld. Er lag een brief bij met daarop de volgende tekst: “Dit is het kruis. Hier kun je een kaarsje aansteken voor een dierbare die je hebt verloren, of voor iemand die ernstig ziek is. Steek een kaarsje aan voor iemand van wie je houdt, of voor iemand die wel een lichtje in zijn of haar leven kan gebruiken. Je mag het kaarsje op het kruis plaatsen.” Een lange rij mensen, jong en oud, stonden voor het kruis. Mooi, een rij voor het kruis om ons lichtje te verbinden met de Heer die gezegd heeft: Ik ben het licht voor deze wereld en voor jou. Ieder had zijn eigen reden om een kaarsje aan te steken en op het kruis te plaatsen. Ik vroeg het na afloop aan een paar mensen. Een van hen zei: “Ik moest ineens denken aan een vriend van vroeger op school. Hij werd ziek en overleed nog maar elf jaar oud. Voor hem stak ik een kaarsje aan.” Zo had een ieder zijn eigen verhaal en gedachte. Mooi dat er in de kerk ruimte is om daar uitdrukking aan te geven. Een kaarsje voor iemand die wel een lichtje kan gebruiken. Misschien een hele stap om te doen, maar achteraf een goede ervaring.
Door drukke en intensieve werkzaamheden houd ik mijn blog vandaag wat korter dan gebruikelijk. Ik sluit graag af met een bekend lied van Claudia de Breij bewerkt en ontroerend gezongen door Annemarie.
Als de oorlog komt,
En als ik dan moet schuilen,
Mag ik dan bij U?
Als er een clubje komt,
Waar ik niet bij wil horen, Mag ik dan bij U?
Als er een regel komt
Waar ik niet aan voldoen kan Mag ik dan bij U?
En als ik iets moet zijn,
Wat ik nooit geweest ben, Mag ik dan bij U?
Mag ik dan bij U schuilen, Als het nergens anders kan? En als ik moet huilen,
Droogt U mijn tranen dan? Want als ik op zoek ben, Komt U altijd naar mij.
Kom wanneer U wilt,
Ik hou een kamer voor U vrij.
Als het onweer komt,
En als ik dan bang ben, Mag ik dan bij U?
Als de avond valt,
En ’t is mij te donker, Mag ik dan bij U?
Als de lente komt,
En als ik dan verliefd ben Breng ik dat bij U
Als de liefde komt,
En ik weet het zeker,
Ja, dan dank ik U
Mag ik dan bij U schuilen,
Als het nergens anders kan?
En als ik moet huilen,
Droogt U mijn tranen dan?
Want als ik op zoek ben,
Komt U altijd naar mij.
Kom wanneer U wilt,
Ik hou een kamer voor U vrij (2x)
Als het einde komt,
En als ik dan bang ben, Mag ik dan bij U?
Als het einde komt,
En als ik dan alleen ben, vind ik rust in U
Hartelijke groet ds. Wouter
Recente reacties