Lieve mensen. Met de wind van Pasen in de rug gaan we verder.  We hebben fijne diensten met elkaar mogen beleven met verschillende emoties en metaforen. Erediensten zijn helpend. Tenminste als het goede bijeenkomsten zijn die ons opbouwen in ons geloof, waar we iets van bemoediging en troost mogen ervaren. Zo heb ik het zelf wel ervaren. De Paasmorgendienst was voor mij persoonlijk de climax. De nieuwe Paaskaars werd aangestoken als een symbool van de levende Heer. De kinderen waren de hele dienst bij ons, we luisterden naar enkele indrukwekkende liederen en in de preek stonden we stil bij de betekenis van Jezus’ dood en leven. Voor in de kerk stond een oude koffer. We ontdekten dat we de koffer met al onze zorgen en zonden mogen laten staan bij het open graf en vrij naar huis mogen gaan. Ik hoop dat dit beeld nog even beklijft en waarheid is in ons leven.Een afbeelding van het mooie bloemstuk voor de eerste dag heb ik toegevoegd.

Maandagmiddag ben ik met onze oudste dochter en onze zoon naar de Veluwe geweest. We hadden mooie momenten met elkaar en legden ook nog wat andere bezoeken af. Goed om zo samen onderweg te zijn en familie te ontmoeten. Mijn schoonvader vertelde dat hij het aardappelland al weer heeft omgespit. Een hele prestatie voor een man in de tachtig die druk bezig is met een chemobehandeling. ‘Ik ben wel wat eerder moe, maar verder voel ik me nog best’ zo zei hij optimistisch.

Even wat anders. Onlangs las ik een aardig artikel en wil de strekking ervan graag met u delen. Wellicht kunt u er iets mee. Kinderen die veel negatieve dingen te horen krijgen, gaan zich op een gegeven moment ook zo gedragen. Opvoedkundige Marina van der Wal heeft een aardig project bedacht om het tij te keren. De kerngedachte is: benader je kind dertig dagen positief, want dat doet wonderen. Het project, waar steeds meer ouders aan meedoen, heet DopApril. ‘Dop’ in Dopapril staat voor dopamine. Het is een stofje dat in de hersenen vrijkomt als iemand bijvoorbeeld een compliment krijgt. Van der Wal daagt ouders uit om hun puber gedurende dertig dagen positief te benaderen. Je moet natuurlijk niet de hele dag tegen jouw puber zeggen: wat ben je mooi en wat ben je goed. Wie pubers in huis heeft lopen, weet dat dit niet zo best werkt. Het kan subtieler. Een vier voor Duits is geen best cijfer, maar als het eerste een twee was, dan is het toch zeker een compliment waard. Zo zet je iets negatiefs om in een positieve stimulans. Bovendien brengt het niet alleen een verandering bij de puber teweeg, ook voor de ouders is er sprake van een verandering in gedrag. Je kan de ander niet veranderen, maar jezelf wel en dat kost dertig dagen aldus Van der Wal. De maand april is gekozen omdat die maand symbool staat voor lente en een nieuwe start. Wellicht het proberen waard en… waarom zou je stoppen op dertig april?

Ik sluit graag af met de volgende woorden: Als je liefde in je hart hebt, kun je overal iets moois in zien.

Hartelijke groet en een fijne week.