Mono, ongestoord onderweg.

Ik zit op mijn kamer en kijk uit het raam. Er komt iemand voorbij fietsen die druk bezig is op zijn mobieltje. Hij valt me op omdat hij slingert.  Achter hem fiets een kind, waarschijnlijk zijn zoontje. Nu nog zonder mobiel, maar dat duurt niet lang meer. Het voorbeeld is niet goed en de actie is nog gevaarlijk ook. Misschien ziet u het om u heen ook dat mensen druk bezig zijn op hun telefoon terwijl ze wandelen, fietsen of autorijden. Of nog gekker, doet u het zelf ook. Uit onderzoek blijkt dat één op de vier mensen tijdens het autorijden wel eens berichten op zijn telefoon leest of verzendt. Minister Van Nieuwenhuizen zegt: ‘Vroeger dacht je bij slingerende auto’s aan dronken bestuurders. Nu weet je dat iemand bezig is met zijn mobieltje. We denken dat we kunnen multitasken, maar we kunnen het niet. Appen en rijden gaat niet samen. Neem het risico niet.’ Afgelopen donderdag lanceerde de genoemde minister een groots opgezette campagne met de slogan: Rij MONO, fiets MONO’. Dit moet de nieuwe ‘Bob jij of Bob ik?’ worden. Om het de notoire telefoongebruiker in het het verkeer wat makkelijker te maken is er een app ontwikkelt die er voor zorgt dat je alleen maar berichtjes ontvangt als je niet in beweging bent. Zo kom je tijdens het rijden niet in de verleiding om op je mobiel te kijken wanneer er een ‘pingeltje’ of een ‘stille zoem’ hoorbaar is. Je kan je telefoon natuurlijk ook gewoon wegleggen in het ouderwetse handschoenenkastje rechts voorin de auto. Telefoongebruik mag natuurlijk wel als je achterop de fiets zit of niet op de bestuurdersplaats. Dan kun je appen wat je wilt.

MONO staat voor ongestoord onderweg zijn en de aandacht houden op één ding: het verkeer. Zonder afleiding van appjes of social media posts. Ik merk ook dat dit lastig is. Sta je even stil voor een stoplicht, of rijd je in de file dan heb je al snel het idee dat je niets aan het doen bent en dat je nog best even een berichtje kan lezen of sturen. Maar het is toch ook wel heerlijk om even ‘vrij te zijn’ van je mobiel. Het ding is zo met ons leven verweven dat we er bijna niet zonder kunnen. Maar wat mij betreft mag ‘mono’ ook wel op andere momenten ingevoerd worden. We hebben dikwijls de neiging om meerdere dingen tegelijk te doen. Dat maakt de kwaliteit van luisteren, genieten, aandacht hebben er niet beter op. En wanneer we met van alles en nog wat tegelijk bezig zijn, wordt het resultaat er niet beter op. Mijn moeder zei het vroeger al ‘1 ding tegelijk’ en zo is het maar net.  Het leven zal een stuk rustiger worden als je één ding tegelijk doet. Ik zou willen zeggen leef mono! En ik zeg het ook maar tegen mezelf. 

Afgelopen zondag hebben we als gemeente het Heilig Avondmaal gevierd. In de meditatie die uitliep op het Avondmaal stonden we stil bij een paar woorden van Jezus. Hij kijkt de mensen aan en zegt ‘Wie mijn volgeling wil zijn, moet zichzelf verloochenen, zijn kruis op zich nemen en zo achter mij aan komen’. Soms zijn teksten minder goed te verstaan en lijken ze op het eerste oog niet op een uitnodiging om vrolijk achter Jezus aan te gaan. Bijvoorbeeld de oproep om jezelf te verloochenen is niet populair. Voor een goed verstaan hebben de inzichten vanuit de dieptepsychologie van C.G.Jung mij wel geholpen. Hier wordt een onderscheid gemaakt tussen het ‘ik’ en het ‘zelf’. Het ‘ik’ is het ego met al zijn driften, verlangens en soms kinderlijk egoïsme. Jezus roept op die kant van de kern van de mens te verloochenen. Het griekse woord voor verloochenen betekent: afwijzen, weigeren, nee zeggen tegen. De woorden van Jezus zijn altijd woorden ten leven. Ze zijn niet bedoeld om ons angst aan te jagen of om de lat te hoog te leggen. Dan nog even over de oproep om je kruis op te nemen. Dit hebben we verstaan als een uitnodiging om heel ons leven met al het mooi en lelijk, met het licht en het donker, de gezondheid en de ziekte te aanvaarden als jouwe persoonlijke leven. Neem het in zijn geheel en ga achter Jezus aan. Hij gaat voor en wijst de weg, ja, Hij ging de weg en is de weg.

Ik sluit graag af met een tekst van kerkvader Augustinus. De tekst staat in een groter geheel waarin hij spreekt over de sleutel om de bijbel te verstaan.

‘Wees een vriend van jezelf,

dan valt ook Gods woord in jou op zijn plaats’.

Heb een fijne week onder de zegen van de Heer.

ds. Wouter