Het nieuwe jaar is begonnen en ik moet zeggen, het went al snel. Vandaag 7 januari. Het is de geboortedag van mijn schoonouders. Het voelt raar en leeg. Geen verjaardagen meer van ouders. Ondertussen zijn we bezig met het leegmaken van het huis in Oldebroek. Daar komt best veel emotie bij, maar het is ook weer goed om dat samen te doen. Januari, en er ligt een heel jaar voor ons. Niet helemaal onbeschreven want in de agenda staat al weer wat er allemaal gedaan moet worden en waar we verwacht worden. De afgelopen week het preekrooster voor 2020 al gemaakt. Het wordt steeds gekker. Wat, nieuw jaar?Toch heeft het nieuwe ook weer iets van betovering zoals een fonkel nieuwe jas. Je voelt je een beetje nieuw. Aan het begin mogen we ook weer weten dat boven ons leven de zegen van God is. Maar goed er moet ook gewoon gewerkt worden en de kinderen gaan weer naar school. Laten we ons realiseren dat we leven in de schepping van God en dat we geroepen zijn om elkaar te helpen en te zegenen. Probeer grip te houden op je eigen leven en leef bewust en met aandacht.
Iemand vertelde mij dat hij God meer en meer ervaart als aandacht. Het leek me wat liberaal, maar goed er zit wel iets moois in. God heeft aandacht voor de mens en voor onze zorgen en problemen en onze schuld. God is één en al aandacht voor zijn wereld. Met de uitspraak kon ik instemmen als we God ook kunnen ervaren als Rechter en als Liefde. God is altijd meer, groter en anders dan wij ons kunnen voorstellen. Wel hebben we beelden en gedachten nodig om bepaald te worden bij God de Koning van deze wereld en de Heer van ons leven. Zo gebruik ik al heel wat beelden die ook in de bijbel voorkomen. Dat we in het nieuwe jaar verder verrijkt mogen worden in ons geloof en vertrouwen in de Heer.
Gisterenmorgen was ik in Dussen. Ik liet er mijn veelkleurige sjaal liggen. Dat heb je met dit weer. Een sjaal is dan meer voor de show dan tegen de koude. Ik heb gevraagd of ze de sjaal willen posten. Ik wacht het af. Het was overigens fijn om weer in de gemeente van Meeuwen-Dussen te zijn. Vele jaren ben ik daar consulent geweest en heb daar best heftige gebeurtenissen meegemaakt. Daar moet ik dan toch altijd weer even aan denken als ik zo alleen in de auto er naar toe rijd. Iemand begroette me hartelijk en zei ‘dat is lang geleden dat we elkaar gezien hebben’. Ik moest even goed kijken en toen zag ik het ‘juf Annika’ van de basisschool uit Andel. Ze was er met liefde en aandacht toen onze zoon wat beteuterd rond zat te kijken op zijn eerste dag in groep twee. Het was toen ook begin januari. We waren net verhuisd en dat wel op 2 januari. Met Oud en Nieuw zaten we nog in Elburg tussen de dozen en even later in Andel in een joekel van een pastorie.
Gisteren beleefden we in de avond een fijne dienst met collega Erick uit Woerden. Hij had een flesje mirre meegenomen en liet het rondgaan en er viel veel te zien in de kerk. Onze zintuigen werden ingezet en we lazen over de drie wijzen en de zalving van Jezus door een zekere Maria. De toon werd gezet door het zingen van een mooi lied dat goed paste op zondag Driekoningen. Ik sluit er graag mee af en wens u allen een fijne week onder de zegen van de Heer.
Hoe diep ook het duister waarin Hij verschijnt,
zijn ster aan de hemel heeft alles omlijnd.
Hij is ons tot lichtbron in donkere nacht.
Het zonlicht van Pasen wint hier al aan kracht! Lied 503: 4
Recente reacties